ру́скі 1,
гл. рускія.
ру́скі 2, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да Русі. Расіі. Руская гісторыя. Руская прырода. Рускае грамадства.
2. Які мае адносіны да рускіх, належыць ім. Руская мова. Руская культура. // Уласцівы рускім, такі, як у рускіх. Рускі характар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ры́начны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рынку (у 1 знач.), прызначаны для яго, уласцівы яму. Рыначная плошча. Рыначная цана. Рыначная мітусня.
2. Які мае адносіны да рынку (у 2 знач.); які вызначаецца попытам і прапановай. Рыначныя адносіны. Рыначныя фонды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сепара́тарны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сепаратара і да вырабу сепаратараў. Сепаратарны цэх.
2. Які мае адносіны да сепарацыі малака. Сепаратарны пункт.
3. у знач. наз. сепара́тарная, ‑ай, ж. Памяшканне, дзе адбываецца сепарацыя чаго‑н. (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спектра́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да спектра; уласцівы яму. Спектральныя лініі. // Які служыць для атрымання спектраў. Спектральныя прылады. // Які мае адносіны да ўспрымання розных колераў спектра. Спектральная адчувальнасць вока.
•••
Спектральны аналіз — вызначэнне хімічнага саставу цел, якія свецяцца, па іх спектрах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стрыжнёвы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да стрыжня (у 1 знач.), з вялікім стрыжнем (пра драўніну). Стрыжнёвы корань канюшыны.
2. Які мае адносіны да стрыжня (у 2, 3 знач.). // Са стрыжнем. Стрыжнёвы трансфарматар.
3. перан. Асноўны, галоўны. Стрыжнёвая праблема канферэнцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
су́днавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да судна 1, знаходзіцца на судне. Суднавы рухавік. // Які мае месца на суднах, звязаны са службай на іх. Суднавая каманда. // Які ажыццяўляецца на суднах. Суднавы гандаль. Суднавы промысел. // Які працуе на судне. Суднавы механік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хрыбто́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да хрыбта (у 1, 2 знач.). Хрыбтовыя пазванкі.
2. Які знаходзіцца на хрыбце, на спіне ў жывёл. Хрыбтовае шчацінне. Хрыбтовая частка тушы.
3. Які мае адносіны да хрыбта (у 4 знач.). Хрыбтовыя перавалы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бо́цман, ‑а, м.
Званне малодшага (старшынскага) каманднага саставу на караблі. // Асоба, якая мае такое званне.
[Гал. bootsman — начальнік над матросамі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брашурава́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да брашуравання. Брашуравальны цэх. // Прызначаны для брашуравання. Брашуравальная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
буракаво́дчы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да буракаводства, звязаны з ім. Буракаводчы саўгас. Буракаводчае звяно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)