эфузі́ўны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да эфузіі. Эфузіўныя ўтварэнні. Эфузіўныя горныя пароды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
юнко́раўскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да юнкора, належыць яму. Юнкораўскі допіс. Юнкораўскі пост.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
язмі́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да язміну, уласцівы яму. Язмінавы пах. Язмінавае лісце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
янсені́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Гіст. Які мае адносіны да янсенізму, янсеніста. Янсенісцкія выступленні супраць езуітаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ятвя́жскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ятвягаў, які належыць, уласцівы ім. Ятвяжская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
яфрэ́йтарскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да яфрэйтара, належыць яфрэйтару. Яфрэйтарскі чын. Яфрэйтарскія пагоны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Dulce est desipere in loco
Прыемна ў свой час падурэць.
Приятно в своё время подурачиться.
бел. Жарт месца мае. На ўсё свой час.
рус. Иногда и безумство приятно. Делу время и потехе час. Всему своё время. Всё хорошо в своё время. Кончил дело, гуляй смело.
фр. Il у a temps pour tout (Всему своё время).
англ. A little nonsense now and then is relished by the wisest men (Даже мудрейшим иногда надо немного ерунды).
нем. Erst die Arbeit, dann das Vergnügen/Spiel (Сначала труд, затем удовольствие/игра).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
дзе́янне ср., в разн. знач. де́йствие;
дз. ро́ўна супрацьдзе́янню — де́йствие равно́ противоде́йствию;
прыве́сці машыну́ ў дз. — привести́ маши́ну в де́йствие;
зако́н адваро́тнага ~ння не ма́е — зако́н обра́тного де́йствия не име́ет;
дз. паэ́мы — де́йствие поэ́мы;
чаты́ры ~нні арыфме́тыкі — четы́ре де́йствия арифме́тики;
вае́нныя ~нні — вое́нные де́йствия;
каэфіцые́нт кары́снага ~ння — коэффицие́нт поле́зного де́йствия
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бальза́м
(лац. balsamum, ад гр. balsamon)
1) густы пахучы сок некаторых раслін, які мае ў сваім складзе смолы і эфірны алей;
2) пахучая настойка на лекавых травах;
3) перан. тое, што прыносіць суцяшэнне, заспакаенне.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пазвалака́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Разм.
1. Звалачыся, сысці куды‑н. — пра ўсіх, многіх. Пазвалакалася з двара жывёла. □ [Ганна:] — Дзе мае хлопцы? Пазвалакаліся мае хлопцы. Двое з бальшавікамі пайшлі. Лобан.
2. Сысціся, сабрацца ў адно месца — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)