Verbum

пазало́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пазалаціць.

2. у знач. прым. Пакрыты пазалотай. Бліснулі першыя промні сонца, зайчыкамі зайгралі на пазалочаным шпілі нейкага гарадскога будынка. Навуменка.

пакры́ўлены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пакрывіць.

2. у знач. прым. Перакошаны, крывы; несіметрычны. За два гады ад старых пакрыўленых хлявоў не засталося і следу. Паслядовіч.

пала́таны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад палатаць.

2. у знач. прым. З латкамі, залатаны. Скінула [Люба] з сябе зрэбную і палатаную бялізну і надзела новую, тонкую. Чорны.

но́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад насіць (у 1, 2 і 4 знач.).

2. у знач. прым. Які быў ва ўжыванні, носцы; не новы. Ношаны касцюм.

падагульня́ючы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. незал. цяпер. ад падагульняць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які падагульняе, падводзіць вынікі. Падагульняючае паўтарэнне вучэбнага матэрыялу.

3. Дзеепрысл. незак. ад падагульняць.

нату́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад натужыць.

2. у знач. прым. Тое, што і натужлівы. Чулася натужанае скагатанне нямазаных колаў, свіст пуг, фырканне коней. М. Ткачоў.

прасо́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прасаліць.

2. у знач. прым. Які прасаліўся, салёны. На столік у вагоне я кладу чэрствы хлеб, рэжу прасоленае сала. Мыслівец.

прызна́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прызнаць.

2. у знач. прым. Які карыстаецца агульным прызнаннем; агульнавядомы. Прызнаны завадатар. Прызнаны вучоны. □ Полькі — красуні прызнаныя, любіць умеюць! Лось.

пла́ваючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад плаваць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Такі, які плавае, здольны да плавання. Плаваючыя птушкі.

3. Дзеепрысл. незак. ад плаваць.

апа́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад апарыць.

2. у знач. прым. Які мае сляды пашкоджання парай або кіпнем. Апараныя рукі.

•••

(Выскачыць) як апараны — раптоўна, хутка (выскачыць).