пала́таны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад палатаць.
2. у знач. прым. З латкамі, залатаны. Скінула [Люба] з сябе зрэбную і палатаную бялізну і надзела новую, тонкую. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)