пакры́ўлены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пакрывіць.
2. у знач. прым. Перакошаны, крывы; несіметрычны. За два гады ад старых пакрыўленых хлявоў не засталося і следу. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)