цно́тны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і цнатлівы (у 1 знач.). Якуб Колас падае чыстыя высакародныя адносіны паміж героем аповесці і Алёнкай — разумнай, цнотнай дзяўчынкай. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

parallel​1 [ˈpærəlel] n. math., geog. парале́ль (таксама перан.);

draw a parallel between право́дзіць парале́ль памі́ж

♦

in parallel (with smth./smb.) парале́льна, адначасо́ва (з чым-н./кім-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

variance [ˈveəriəns] n. fml зме́на, пераме́на;

variances in temperature хіста́нне тэмперату́ры

♦

be at variance не згаджа́цца, быць не ў зго́дзе;

set people at variance се́яць нязго́ду памі́ж людзьмі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АМНАКА́Н,

рака паміж Кітаем і КНДР, гл. Ялуцзян.

т. 1, с. 320

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Кваты́рка ’адлегласць паміж бэлькамі столі’ (Шушк.), ’чацвярцінка’ (ТС), ’засовачнае шкло ў акне, фортачка’ (Грыг., Рам., Радч., Кос.). Параўн. кватэрай (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Люз ’невялікі прамежак паміж чым-небудзь’ (брасл., драг., Сл. ПЗБ). Запазычана з польск. luz ’зазор, шчыліна’. Гл. таксама наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ На́беражня ’папярочнае ўмацаванне паміж капылоў у caнях’ (рэч., Мат. Гом.). Відаць, да бėpae ’край’, што адлюстроўвае месца дэталі ў санях.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Перасце́нак ’перагародка’ (брасл., Сл. ПЗБ). Відаць, з рус. (старааб рад екае?) простенок ’тс’, бо бел. прасценак — ’частка сцяны паміж вокнамі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ГРЭНЛА́НДСКА-ІСЛА́НДСКІ ПАРО́Г,

падняцце дна Атлантычнага ак. ў Дацкім праліве, паміж падводнымі схіламі Ісландыі і Грэнландыі. Даўж. Каля 90 км. Найб. глыб. каля 300 м. Перашкаджае глыбіннаму водаабмену паміж Грэнландскім морам і Атлантычным акіянам.

т. 5, с. 494

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прабе́л м.

1. (месца ў тэксце) únbeschriebene [fréie, léere] Stélle; Lücke f -, -n, Zwíschenraum m -(e)s, -räume;

2. палігр. Dúrchschuss m -es, -schüsse (паміж радкамі); Léerstelle f -, -n, Léerschritt m -(e)s, -e (паміж літарамі);

3. (недахоп) Lücke f; Mángel m -s, Mängel; Únzulänglichkeit f -, -en;

прабе́л у ве́дах Wíssenslücke f -, -n;

запо́ўніць прабе́лы Lücken áusfüllen [schlíeßen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)