пахо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

1. з каго-чаго. Належаць па нараджэнні да якога-н. класа, нацыі, саслоўя.

Ён паходзіць з рабочых.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), ад каго-чаго. Узнікаць, утварацца ад чаго-н.

Назва горада паходзіць ад ракі.

3. на каго-што. Быць падобным да каго-, чаго-н.

П. на бацьку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прылічы́ць, -ічу́, -ічыш, -ічыць; -ічаны; зак.

1. каго-што. Дадаць пры падліку.

П. працэнты да капіталу.

2. каго (што). Назначыць куды-н. для адбывання службы (спец.).

П. навабранцаў да воінскай часці.

3. каго-што. Аднесці да ліку каго-, чаго-н.

П. да выдатных даследчыкаў.

|| незак. прылі́чваць, -аю, -аеш, -ае і прыліча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

азнаёміць сов. ознако́мить;

а. каго́е́будзь са зме́стам кні́гі — ознако́мить кого́-л. с содержа́нием кни́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

папрыпіра́цца сов. (да каго, чаго) (о многих) прислони́ться (к кому, чему), опере́ться (о кого, что)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пасме́йвацца несов.

1. (время от времени) посме́иваться;

2. (з каго, чаго) посме́иваться (над кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пахвала́ ж. похвала́;

адазва́цца пра каго́е́будзь з ~ло́й — отозва́ться о ко́м-л. с похвало́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паджартава́ць (з каго, чаго) сов. подшути́ть (над кем, чем); (словами — ещё) подтруни́ть (над кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паджарто́ўваць (з каго, чаго) несов. подшу́чивать (над кем, чем); (словами — ещё) подтру́нивать (над кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падпёрты подпёртый;

варо́ты пірага́мі п. — (дзе, у каго) ирон. ворота́ пирога́ми подпёрты (где, у кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

наклада́ць несов.

1. накла́дывать;

2. (што на каго) налага́ть;

1, 2 см. накла́сці 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)