аддзя́жыць

‘адлупцаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аддзя́жу аддзя́жым
2-я ас. аддзя́жыш аддзя́жыце
3-я ас. аддзя́жыць аддзя́жаць
Прошлы час
м. аддзя́жыў аддзя́жылі
ж. аддзя́жыла
н. аддзя́жыла
Загадны лад
2-я ас. аддзя́ж аддзя́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час аддзя́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)