чына́ра, ‑ы, ж.

Дрэва сямейства платанавых; усходні платан. Ах, якая пагода Для купання, загару! Ні расы на чынарах, Ні туману, ні хмары! Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрыко́с

(фр. abricot)

пладовае дрэва сям. ружавых, пашыранае ў Сярэд. Азіі, на Каўказе, а таксама сакаўны плод гэтага дрэва чырвона-жоўтага колеру; на Беларусі вырошчваецца аматарамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

snaggy

[ˈsnægi]

adj.

1) сукава́ты

snaggy tree — сукава́тае дрэ́ва

2) з патарча́камі, перашко́дамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

yew

[ju:]

n.

1) ціс -а m. (дрэ́ва)

2) ціс -у m. (матэрыя́л)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

hervórbringen

* vt

1) нараджа́ць, спараджа́ць

der Baum bringt Früchte hervór — дрэ́ва прыно́сіць [дае́] плады́, дрэ́ва ро́дзіць

2) вымаўля́ць

kéinen Laut ~ — не вы́мавіць ні сло́ва

éine Entschúldigung ~ — прасі́ць прабачэ́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дэндро́лаг

(ад гр. dendron = дрэва + -лаг)

спецыяліст у галіне дэндралогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Аба́лак ’пасак мязгі дрэва’ (КЭС), лаг. < польск. obałek ’дрэва, вырванае бурай’ (< obalić ’зваліць’). Семантыка, праўда, даволі далёкая.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Лампе́ка ’кавалак дрэва’ (воран., Сл. паўн.-зах.) — з літ. lampekas ’сырое дрэва’ (Сл. паўн.-зах., 2, 616).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кало́да¹, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ло́д, ж.

1. Кароткае тоўстае бервяно.

2. Вулей, зроблены з камля дуплістага дрэва.

Чатыры калоды пчол.

3. перан. Пра непаваротлівага, нязграбнага чалавека (разм., пагард.).

◊

Цераз пень калоду (разм., неадабр.) — дрэнна, абы-як (рабіць што-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

во́чка, -а, мн. -і, -чак, н.

1. гл. вока.

2. Невялікая круглая адтуліна ў якім-н. прадмеце.

Дзвярное в.

3. Пупышка, зрэзаная з дрэва для прышчэпкі.

4. Зародак парастка на бульбяным клубні.

5. Значок на ігральнай карце.

6. Пятля ў вязанні.

Спусціла в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)