така́рны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з механічнай апрацоўкай металу, дрэва і іншых матэрыялаў пры дапамозе абточвання. Калі вы знаёмы з такарнай справай, то можаце вельмі добрую ручку вытачыць з дрэва. Матрунёнак. Мірна гутарачы, яны [Забаўскі і Змітрок] вярнуліся ў такарны цэх. Ваданосаў. // Прызначаны для такой апрацоўкі матэрыялаў. Такарны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карага́ч

(цюрк. kara agač = чорнае дрэва)

лісцевае дрэва сям. вязавых з шатрападобнай кронай, пашыранае ў Сярэд. Азіі і Закаўказзі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

старадрэ́віна

1. Засохлае на корані дрэва (БРС).

2. Старое амаль без абалоні дрэва; стары лес (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

навыштуко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Выштукаваць, змайстраваць значную колькасць чаго‑н. Навыштукоўваць цацак з дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лісто́ўніца, ‑ы, ж.

Хвойнае дрэва з мяккай, ападаючай на зіму ігліцай і цвёрдай, моцнай драўнінай. Сібірская лістоўніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́рлік, ‑а, м.

Чалавек ненармальна малога росту. // Пра рэч, прадмет вельмі малога памеру. Дрэва-карлік. Дзяржава-карлік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшчэ́п, ‑у, м.

Спец. Расшчэмленае, разрэзанае месца па даўжыні чаго‑н. Расшчэп кары дрэва. Уставіць у расшчэп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сандара́к, ‑у, м.

Духмяная смала, якую здабываюць з кары хваёвага дрэва сямейства кіпарысавых; выкарыстоўваецца для вырабу лакаў.

[Грэч. sandarake — чырвоны мыш’як.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смако́ўніца, ‑ы, ж.

Пладовае субтрапічнае дрэва сямейства тутавых з цвёрдай драўнінай і пладамі, прыдатнымі для яды; інжыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўстано́гі, ‑ая, ‑ае.

З тоўстымі нагамі. З ланцуга, прывязанага да дрэва, рвалася малое, але таўстаногае ваўчанё. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)