ультыматы́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ультыматызму, уласцівы ультыматыстам. Ультыматысцкая плынь. Ультыматысцкі лозунг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́льчскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ульчаў, які належыць, уласцівы ім. Ульчская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́мбрскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да умбраў, які належыць, уласцівы ім. Умбрская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умоўнарэфлекто́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўмоўных рэфлексаў, заснаваны на іх. Умоўнарэфлекторныя сувязі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упэ́ўнівальны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае ў сабе ўпэўненне ў чым‑н. Упэўнівальны ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уралі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ураліту; які ўтрымлівае ураліт, зроблены з ураліту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ура́рцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўрартаў, які належыць, уласцівы ім. Урарцкая мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усходнеславя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўсходніх славян, належыць усходнім славянам. Усходнеславянскі фальклор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́гавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фага; заснаваны на выкарыстанні фага. Фагавая тэрапія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фаго́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фагота; такі, як у фагота. Фаготны клапан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)