раяты́на
(н.-лац. raillietina)
гельмінт сям давенеідаў, кішачны паразіт курэй, дзятлаў, цецерукоў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
спіраме́тра
(н.-лац. spirometra)
гельмінт сям. дыфілабатрыідаў; паразітуе ў кішэчніку драпежных млекакормячых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ты́мія
(н.-лац. timmia)
лістасцябловы мох сям. тыміевых, які расце на балотах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цэратацы́сціс
(н.-лац. ceratocystis)
сумчаты грыб сям. афіястомавых, які паразітуе на раслінах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эакрана́ртый
(н.-лац. eocronartium)
базідыяльны грыб сям. аўрыкулярыевых, які паразітуе на імхах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
энтамафто́ра
(н.-лац. entomophthora)
ніжэйшы грыб сям. энтамафторавых, які з’яўляецца паразітам насякомых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эпідэрмафіто́н
(н.-лац. epidermophyton)
недасканалы грыб сям. маніліевых, які з’яўляецца ўзбуджальнікам эпідэрмафіціі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эрыго́н
(н.-лац. erigone)
павук сям. павукоў-пігмеяў, які пашыраны ў Еўропе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эхіну́ра
(н.-лац. echonuria)
гельмінт сям. акуарыідаў, паразітуе ў арганізме вадаплаўных птушак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пахілі́цца, ‑хілюся, ‑хілішся, ‑хіліцца; зак.
1. Нахіліцца, нагнуцца. Над вадою адзінютка Нахілілася вярбіна. Колас. Націнне бульбы завяла, нахілілася ў барозны, якія глыбокімі шрамамі выглядаюць на гладкім.. полі... Чарот. // Нагнуць верхнюю частку тулава (пра чалавека). Віднелася збоку глыбокая варонка. А каля варонкі пахіліўся салдат. Грамовіч. Хаім Крокес абярнуўся назад і пахіліўся да Вінцуся Шавеля. Гартны.
2. Пакасіцца, нахіліцца ўбок. Слуп.. амаль напалову згніў і пахіліўся набок. М. Ткачоў. Агароджа двара нахілілася, і там-сям бялелі ў ёй свежыя дошкі. Ракітны. Старасвецкі драўляны домік з амшэлай гонтавай страхою, дажываючы век, абапёрся на чатыры драўляныя калоны, якія з усім домікам пахіліліся ўперад. Пестрак.
3. перан. Адчуць прыхільнасць, пацягнуцца да каго‑, чаго‑н. Мы ўсе былі закаханыя ў Таню. І ўсе адносіліся да яе, як рыцары. Не прыставалі, не надакучалі сваімі прызнаннямі. Па маўклівай згодзе мы чакалі, да каго з нас пахіліцца яна сама. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)