Verbum

дэпо́вец, ‑поўца, м.

Разм. Рабочы дэпо. І колькі вунь гэтых вагонаў, цэлы пасёлак — жывуць у іх дэпоўцы. Лынькоў.

дахаўшчы́к, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст, які крые дахі. Грыміць пад крокамі жалезны дах. Калі адважны дахаўшчык праходзіць. Гаўрусёў.

авары́йшчык, ‑а, м.

Разм.

1. Той, хто нясе аварыйную службу, ліквідуе аварыі.

2. Нядбайны рабочы, які дапускае аварыі.

васьмігадзі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца восем гадзін. Васьмігадзінны рабочы дзень. // Разм. Прызначаны на восем гадзін. Васьмігадзінны поезд, параход.

трубаўкла́дчык, ‑а, м.

1. Рабочы па ўкладцы труб.

2. Перасовачны пад’ёмны кран для ўкладкі труб у траншэі трубаправода.

электратэ́хнік, ‑а, м.

Спецыяліст па электратэхніцы. Канферэнцыя электратэхнікаў. // Рабочы, які займаецца ўстаноўкай, зборкай, рамонтам і пад. электрычных прыбораў.

нармірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Увесці (уводзіць), устанавіць (устанаўліваць) нормы. Нарміраваць рабочы дзень. Нарміраваць заработную плату.

паўаўтама́т, ‑а, М ‑маце, м.

Механізм, які самастойна робіць адзін рабочы цыкл, але патрабуе ўмяшання чалавека для паўтарэння цыкла.

чалаве́ка-дзень, ‑дня, м.

Спец. Адзінка ўліку рабочага часу, якая вымяраецца колькасцю працы, выкананай адным чалавекам за рабочы дзень.