каніце́льшчык, ‑а, м.
1. Уст. Рабочы або ўладальнік каніцельнай вытворчасці, гандляр каніцеллю.
2. перан. Неадабр. Валаводнік, валакітчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)