aplauz, ~u

м.

1. ухвала;

powszechny aplauz — усеагульная ўхвала;

2. апладысменты, воплескі;

wywołać aplauz — выклікаць апладысменты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przyprawić

зак.

1. прамацаваць, прырабіць;

2. прыправіць;

przyprawić sos — прыправіць соус;

3. давесці да чаго; выклікаць што;

przyprawić o śmierć — давесці да смерці;

przyprawić o stratę — нанесці страты;

przyprawić o ból głowy — выклікаць галаўны боль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

powoływać

незак.

1. прызываць, прызначаць;

powoływać kogo do wojska — прызываць каго ў войска;

powoływać kogo na świadka юр. выклікаць каго ў сведкі;

powoływać co do życia — выклікаць што да жыцця;

2. ствараць, арганізоўваць;

гл. powołać

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

охо́тник​II

1. (любитель) ахво́тнік, -ка м., ама́тар, -ра м.;

2. (доброволец) воен. ахво́тнік, -ка м.;

вы́звать охо́тников в разве́дку вы́клікаць ахво́тнікаў у разве́дку;

3. мн. охо́тники (желающие) ахво́тнікі, -каў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

привяза́ть сов.

1. прывяза́ць, мног. папрывя́зваць;

2. стр., архит. прывяза́ць;

3. перен. (расположить, склонить к себе) схілі́ць; (вызвать, внушить чувство привязанности) вы́клікаць прыхі́льнасць (сімпа́тыю, лю́басць, любо́ў, замілава́нне, адда́насць); (привлечь) прыва́біць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

repulse​2 [rɪˈpʌls] v. fml

1. адбіва́ць;

repulse an attack адбіва́ць ата́ку

2. выкліка́ць агі́ду, адваро́чваць

3. адхіля́ць, не прыма́ць;

He offe red to help but was repulsed. Ён прапанаваў дапамагчы, але яго прапанову не прынялі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

áufregen

1.

vt

1) хвалява́ць, узру́шваць; нервава́цца

2) высок. выкліка́ць, абуджа́ць

2.

(sich)

(über A) хвалява́цца (з прычыны чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АДРЭНАКАРТЫКАТРО́ПНЫ ГАРМО́Н, картыкатрапін (АКТГ),

гармон пярэдняй долі гіпофіза, які стымулюе функцыю кары наднырачнікаў (выпрацоўку картызону). Поліпептыд складаецца з 39 рэшткаў амінакіслот. Выдзяленне АКТГ рэгулюецца гармонам гіпаталамуса кортыкаліберынам. На яго сакрэцыю ўплываюць антыдыурэтычны гармон, катэхаламіны, вазаактыўны інтэрстынальны пептыд, картызол, ангіятэнзін. Пры дзеянні АКТГ на кару наднырачнікаў стымулюецца яе рост, паскараецца сінтэз бялку і РНК, павялічваецца сінтэз і сакрэцыя стэроідаў наднырачнікаў, што паскарае пераўтварэнне халестэролу ў прэгненалон. АКТГ у вял. колькасці можа выклікаць актывацыю ліпазы і ўзмацненне ліполізу, стымуляваць сакрэцыю інсуліну падстраўнікавай залозай. Прэпараты АКТГ атрымліваюць з гіпофіза свіней, авечак; выкарыстоўваюць як лек сродкі пры захворванні сістэмы крыві, рэўматоідным артрыце, падагры, розных алергічных хваробах і інш.

т. 1, с. 137

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

conjure

[ˈkɑ:ndʒər]

1.

v.

1) закліна́ць (чарадзе́йнымі сло́вамі)

2) вядзьма́рыць, чарава́ць

3) [kənˈdʒʊr] прасі́ць; упро́шваць; закліна́ць

2.

v.i.

1) выкліка́ць ду́хаў

2) пака́зваць фо́кусы, займа́цца штука́рствам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Мярза́вы, мерза́ву, мерзе́ны ’агідны, дрэнны’ (ТС), мярзя́ва ’нягоднік, паганец’ (Ян.), укр. мерзе́нний, мерзосві́тний, рус. мерзкий, ст.-рус. мьрзъкъ, чэш., славац. mrzký, славен. mŕzək, серб.-харв. мр̏зак, макед. мрзешен, мрзешник, ст.-слав. мръзъкъ. Звязана з мёрзнуць, мароз (Фасмер, 2, 603), параўн. алб. mardhem ’дрыжу ад холаду’, marth ’мароз’. Параўн. аналагічна чэш. osiuditi ’выклікаць агіду’, ostuda ’сорам’ — рус. студить, ням. Schauder ’дрыготка’ і ’жах, агіда’. Супраць такіх паралелей выступае Махэк₂ (381) і звязвае чэш. mrzeti з ц.-слав. мръсьнъ ’гідкі, агідны, жудасны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)