Verbum

repulse​² [rɪˈpʌls] v. fml

1. адбіва́ць;

repulse an attack адбіва́ць ата́ку

2. выкліка́ць агі́ду, адваро́чваць

3. адхіля́ць, не прыма́ць;

He offe red to help but was repulsed. Ён прапанаваў дапамагчы, але яго прапанову не прынялі.