радыёабсталява́нне, ‑я, н.

Сукупнасць прылад, прыстасаванняў і пад., неабходных для ажыццяўлення радыёсувязі. Радыёабсталяванне карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёальтыме́тр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння вышыні палёту лятальнага апарата, заснаваны на прынцыпе радыёлакацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрэ́джвальнік, ‑а, м.

Спец. Вадкасць для разрэджвання розных фарбавальных рэчываў (лакаў, фарбаў і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ракетадро́м, ‑а, м.

Спецыяльна абсталяванае месца для выпрабавання і запуску ракет (у 2 знач.).

[Ад слова ракета і грэч. dromos — месца для бегу, бег.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафінёр, ‑а, м.

Машына для раздрабнення і ачысткі грубай драўнянай масы пры вырабе паперы.

[Ад фр. raffineur — ачышчальнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рытмапла́стыка, ‑і, ДМ ‑тыпы, ж.

Сістэма фізічных практыкаванняў для ўсебаковага гарманічнага развіцця цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэду́ктарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэдуктара, прызначаны для вырабу рэдуктараў. Рэдуктарны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэктыфіка́тар, ‑а, м.

1. Апарат для рэктыфікацыі чаго‑н.

2. Рабочы, які займаецца рэктыфікацыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэлі́н, ‑у, м.

Гумавы ліставы або рулонны двухслаёвы матэрыял для пакрыцця падлогі; заменнік лінолеуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэманцёр, ‑а, м.

Спец. уст. Афіцэр дарэвалюцыйнай арміі, які займаўся закупкай коней для войска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)