разрэ́джвальнік, ‑а, м.
Спец. Вадкасць для разрэджвання розных фарбавальных рэчываў (лакаў, фарбаў і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)