радыёабсталява́нне, ‑я, н.

Сукупнасць прылад, прыстасаванняў і пад., неабходных для ажыццяўлення радыёсувязі. Радыёабсталяванне карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)