Verbum

скулі́ць, скулю́, ску́ліш, ску́ліць; ску́лены; зак., каго-што (разм.).

Скінуць з чаго-н.

С. з воза.

|| незак. ску́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ску́льванне, -я, н.

ста́рыць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -рыць; незак., каго (што).

Рабіць старым, надаваць стары выгляд.

Дрэннае жыццё с.

Барада с. чалавека.

|| зак. саста́рыць, -рыць.

тост¹, -у, М то́сце, мн. -ы, -аў, м.

Застольная прапанова выпіць за чыё-н. здароўе, за поспех у чым-н. або ў гонар каго-н.

узабра́цца, узбяру́ся, узбярэ́шся, узбярэ́цца; узбяро́мся, узбераце́ся, узбяру́цца; узабра́ўся, -ра́лася; узбяры́ся; зак., на каго-што.

Намагаючыся, забрацца наверх.

У. на вал.

|| незак. узбіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

утрыма́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго (што).

Забяспечыць сродкамі для існавання, пракарміць.

|| незак. утры́мліваць, -аю, -аеш, -ае; наз. утры́мліванне, -я, н.

|| наз. утрыма́нне, -я, н.

ушчува́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго.

Дакараць, папракаць за што-н.

У. за правіннасць.

|| зак. ушчу́ць, -у́ю, -у́еш, -у́е і ушчу́нуць, -ну, -неш, -не; ушчу́нь.

футбо́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак., што (разм.).

1. Падкідаць што-н. нагою.

2. перан. Старацца пазбавіцца ад каго-, чаго-н., перадаючы ад аднаго да другога.

це́рні, -яў.

1. Пра калючыя расліны, а таксама калючкі на іх (уст. і кніжн.).

2. перан. Цяжкасці, пакуты, якія сустракаюцца на жыццёвым шляху каго-н.

шанава́нне, -я, н.

1. Глыбокая павага.

Адносіцца да каго-н. з шанаваннем.

Маё ш.!

2. Выражэнне ўдзячнасці, гонару, увагі і пад.

Аказаць каму-н. ш.

шапкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; незак. (разм.).

1. Уніжальна прасіць каго-н. аб чым-н.

2. Рабалепстваваць, нізкапаклоннічаць; вітацца, знімаючы шапку.

|| наз. шапкава́нне, -я, н.