дака́зчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто даказвае на каго-н., даносіць, нагаворвае.

|| ж. дака́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. дака́зчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)