Verbum

кушчэ́нне гл. кусціцца.

кушэ́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Невялікая канапа з узгалоўем, але без спінкі.

|| прым. кушэ́тачны, -ая, -ае.

кхме́ры, -аў, адз. кхмер, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Камбоджы.

|| ж. кхме́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. кхме́рскі, -ая, -ае.

кюве́т, -а, М -ве́це, мн. -ы, -аў, м.

Канава ўздоўж дарогі або чыгункі для сцёку вады.

|| прым. кюве́тны, -ая, -ае.

к’ят, -а, М к’я́це, мн. -ы, -аў, м.

Грашовая адзінка ў М’янме (былой Бірме).

лабавы́, -а́я, -о́е.

1. Накіраваны ў лоб; франтальны.

Лабавая атака.

Л. удар.

2. Размешчаны ў пярэдняй частцы чаго-н.

Лабавое шкло аўтамабіля.

лабагрэ́йка, -і, ДМ -рэ́йцы, мн. -і, -рэ́ек, ж. (гіст.).

Жняярка прасцейшай будовы, што прымянялася для ўборкі асноўных збожжавых культур і вымагала вялікага фізічнага напружання ад рабочага, які працаваў на гэтай машыне (спец.).

лаба́з, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Памяшканне для гандлю зернем, мукой, а таксама для захоўвання зерня, мукі; склад розных тавараў.

Мучны л.

|| прым. лаба́зны, -ая, -ае.

лаба́знік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Уладальнік лабаза або прадавец у лабазе.

|| ж. лаба́зніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. лаба́зніцкі, -ая, -ае.

лаба́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Прамысловая рыба з атрада кефалепадобных.