лаба́знік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Уладальнік лабаза або прадавец у лабазе.

|| ж. лаба́зніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. лаба́зніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)