пісьме́нніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пісьменніка, уласцівы пісьменніку. Пісьменніцкія нататкі. Пісьменніцкі талент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піяне́рны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да піянера (у 3 знач.). Піянерны батальён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планкто́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да планктону, які з’яўляецца планктонам. Планктонавыя арганізмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбалі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карбаліту. // Зроблены з карбаліту. Карбалітавы корпус разеткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карда́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кардана. Карданны вал. Карданная перадала. Карданны шарнір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каро́ставы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каросты. Кароставы сверб.

•••

Кароставы клешч гл. клешч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карпарацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карпарацыі; вузкагрупавы, адасоблены. Карпарацыйныя інтарэсы. Карпарацыйная замкнутасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карусе́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каруселі. Карусельнае кола.

•••

Карусельны станок гл. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каршуно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каршуна; такі, як у каршуна. Каршуновы крык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карэткі (у 2 знач.). Карэтачны вузел веласіпеда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)