пасмуткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Смуткаваць некаторы час. Хацелася, напрыклад, каб Вольга крыху пасмуткавала — і здавалася, што яна смуткуе. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасты́ць, ‑стыне; зак.

1. Астыць, прастыць — пра ўсё, многае. — Там усё, мусіць, пастыла. Й падагрэю! Гурскі.

2. Стыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патры́нкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Трынкаць некаторы час. [Кастусь] узяў гітару, патрынкаў і праз хвіліну аддаў. — Не магу, Алінка. Прокша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахру́мстаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. З’есці з хрустам усё, многае.

2. і без дап. Хрумстаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачаса́цца 1, ‑чашуся, ‑чэшашся, ‑чэшацца; зак.

Часацца некаторы час (гл. часацца ​1).

пачаса́цца 2, ‑чэшацца; зак.

Абчасацца — пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачмы́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Чмыхаць некаторы час. Грышка асцярожна вылез з гушчару, пачмыхаў носам, нібы абнюхваючы паветра. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашліфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

1. Апрацаваць шліфоўкай. Засталося пашліфаваць некалькі дэталей.

2. і без дап. Шліфаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабраха́ць, ‑брэша; зак.

1. Абазвацца брэхам. На верхнім канцы сяла ў апошні раз прабрахаў сабака. Сяргейчык.

2. Брахаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правалэ́ндацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Валэндацца некаторы час. [Бацька] амаль усё жыццё правалэндаўся па сее це — лепшай долі шукаў. Пянкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правандрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Вандраваць некаторы час. Цалюткі той дзень.. [Гушка] правандраваў па горадзе і не напаў на след. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)