ВА́ЛЬТАР Віктар Бенядзіктавіч

(28.7.1902, г. Даўгаўпілс, Латвія — 14.4.1931),

бел. пісьменнік. У 1922—26 студэнт каморніцкага ф-та Чэшскага вышэйшага тэхнікума (Прага). Захварэўшы на туберкулёз, перапыніў вучобу, вярнуўся ў Латвію. Настаўнічаў у бел. школах. Друкаваўся з 1923. Пісаў вершы, апавяданні, нарысы (псеўданім Янка Палын). Раман «Роджаныя пад Сатурнам» (апубл. 1991, газ. «Голас Радзімы») грунтуецца на ўспамінах аб студэнцкім жыцці.

Тв.:

Леснікова сена: Апавяданне. Рыга, 1932.

Літ.:

Езавітаў К. В.Б.Вальтар // Бел. школа ў Латвіі. 1932. № 7.

т. 3, с. 493

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

awake​2 [əˈweɪk] v. (awoke, awoken) fml

1. будзі́ць;

His voice awoke the sleeping child. Яго голас разбудзіў дзіця, якое спала.

2. прачына́цца

3. абуджа́ць, узбуджа́ць;

awake interest in smb. абудзі́ць ціка́васць у каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

thunder​2 [ˈθʌndə] v.

1. грыме́ць, груката́ць;

The heaven thunders. Грыміць гром.

2. (against/at) гавары́ць, гне́ўна крыча́ць;

thunder against corruption выкрыва́ць кару́пцыю;

His voice thundered in my ears. Яго гнеўны голас гучаў у вушах.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

надорва́ть сов.

1. (бумагу, ткань) нададра́ць; (верёвку и т. п.) надарва́ць;

2. (повредить) надарва́ць, падарва́ць; см. надрыва́ть;

◊

надорва́ть живо́тики падарва́ць жываты́;

надорва́ть себе́ го́лос падарва́ць сабе́ го́лас;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Orgán

n -s, -e

1) анат. о́рган

die ínneren ~e — уну́транныя о́рганы

2) го́лас

3) о́рган дру́ку

4) о́рган (дзяржаўны); арганіза́цыя (грамадская)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

грудны́ Brust-;

грудна́я кле́тка анат., Brústkorb m -(e)s, -körbe, Brústkasten m -s, -;

грудны́ го́лас tíefe Stímme;

грудно́е дзіця́ Säugling m -s, -e, Baby [´be:bi:] n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

свіст, -у, М -сце, м.

1. Рэзкі, высокі гук, які ўтвараецца моцным выдыханнем паветра праз сціснутыя губы ці зубы, а таксама пры дапамозе свістка ці іншага прыстасавання.

Ад свісту паліцэйскага спынілася машына.

2. Рэзкі, высокі гук, які ўтвараецца парай, паветрам, што вырываецца з сілай праз вузкую адтуліну.

С. паравоза.

3. Голас некаторых птушак і жывёл такога тэмбру і вышыні.

Салаўіны с.

4. Гук, які ўтварае прадмет пры хуткім рассяканні паветра.

С. куль.

○

Мастацкі свіст — высвістванне мелодыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыглушы́ць сов.

1. в разн. знач. приглуши́ть;

п. го́лас — приглуши́ть го́лос;

п. мато́р — приглуши́ть мото́р;

2. перен. (заглушить) приглуши́ть, подави́ть;

п. ініцыяты́ву — подави́ть инициати́ву;

3. слегка́ оглуши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

husky

I [ˈhʌski]

adj.

1) сухі́ (пра ка́шаль), хры́плы (пра го́лас)

2) з луско́ю, у шалупі́ньні

3) informal ро́слы, мо́цны, здаро́вы

II [ˈhʌski]

n.

сібі́рская ла́йка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tail​2 [teɪl] v. ісці́ сле́дам

tail away [ˌteɪləˈweɪ] phr. v. ме́ншаць, памянша́цца;

His voice tailed away into silence. Яго голас (паступова) заціх.

tail off [ˌteɪlˈɒf] phr. v. = tail away: The attendan ce figures tailed off. Наведвальнасць знізілася.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)