сана́нт

(лац. sonans, -ntis = які гучыць)

1) зычны гук, пры ўтварэнні якога голас пераважае над шумам; санорны гук;

2) звонкі зычны гук, які разам з іншымі зычнымі гукамі ў некаторых мовах можа ўтвараць склад (напр. чэш. vlk = воўк, серб. трг = гандаль).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)