гро́знасць, ‑і, ж.
Уласцівасць грознага. Від.. [чырвонаармейца] быў даволі грозны, хоць гэта грознасць не зусім пасавала з яго лагоднымі шэрымі вачамі, якімі ён акінуў дзеда Талаша. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адзіне́ц, ‑нца, м.
Зусім адзін, адзінокі, які адбіўся ад статка (пра жывёл). Зубр-адзінец. // Адзінокі, бессямейны; бабыль. [Агей] адзін цяпер, адзінцом павінен будзе дажываць свой век. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затаўха́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Замучыць, стаміць таўхаючы. У натоўпе яго зусім затаўхалі.
затаўха́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць таўхаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́бмаль, прысл.
Разм. Не зусім дастаткова; малавата. Папяросы бацька круціць тоненькія — махоркі ў кааператыве вобмаль. Чорны. [Мацей:] — Я.. збіраўся, ведаеш, напісаць, ды ўсё часу гэтага вобмаль. Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сла́ба,
1. Прысл. да слабы.
2. у знач. вык. Пра дрэнны стан, недахоп чаго‑н. Вясна яшчэ калі будзе, а з кормам ужо зусім слаба. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таню́ткі, ‑ая, ‑ае.
Вельмі, зусім тонкі. Міхал ідзе, сляды чытае: Вось тут танюткі ланцужок Лёг так прыгожа на сняжок — То пара кропак, то дзве рыскі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
unruffled [ʌnˈrʌfld] adj. спако́йны, ці́хі;
She spoke with unruffled calm. Яна гаварыла зусім спакойна;
He remained unruffled by all these criticisms. Ён заставаўся спакойным, нягледзячы на ўсе крытычныя заўвагі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
замота́ть сов., в разн. знач. замата́ць; (закивать головой — ещё) заківа́ць;
замота́ть верёвку замата́ць вяро́ўку;
замота́ть ше́ю ша́рфом замата́ць шы́ю ша́лікам;
его́ совсе́м замота́ли яго́ зусі́м замата́лі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
змя́кнуць сов., прям., перен., разг. смя́кнуть;
кардо́н на дажджы́ змяк — карто́н на дожде́ смяк;
як прыйшло́ да спра́вы, ён зусі́м змяк — как косну́лось де́ла, он совсе́м смяк
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неўпрыця́м, прысл.
Разм.
1. Непрыкметна; неўзаметку. З сарамлівай дзяўчынкі.., невясёлае маленства якой ахоўвалі партызанскія заставы, пасля перамогі зусім неяк неўпрыцям вырасла Люда. Брыль. Ужо на світанні.. [Іван] не ўтрымаўся і неўпрыцям задрамаў, уткнуўшы твар у калені. Быкаў.
2. Няўцям, не прыйшло ў галаву. — А ты любіш чытаць? — пытаецца майстар .. Яму, відаць, зусім неўпрыцям, што гэтым пытаннем, ён закрануў найбольш жывое месца ў душы свайго памочніка. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)