me [mi:, mi] pron. мяне́, мне, мной, я;

Give me that book. Дай мне тую кніжку;

He’s two years younger than me. Ён на два гады маладзейшы за мяне;

Mary and me are off to London. Мэры і я едзем у Лондан.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Траё́радны ’траюрадны’ (Мат. Гом.). Тут ‑ё‑ замест ‑ю‑ пад уплывам формы Р.–М. скл. лічэбнікаў на ‑ёх: пятёх, пяцёх, дваццацёх (гл. Карскі 2-3, 247). Усходнеславянскія ўтварэнні траю́радны, укр. трою́рідний, рус. троюродный ’тс’ з трою‑родьнъ, якое з трою‑ — форма, утвораная паводле аналогіі з дваю‑(родны), што з’яўляецца формай М. скл. парнага ліку лічэбніка два і ро́дны (гл.), дакладней з выразу: дъвою родоу ’двайнога роду’. Гл. траі́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

двухгадо́вы

1. (продолжительностью в два года) двухгоди́чный, двухле́тний;

д. курс — двухгоди́чный (двухле́тний) курс;

~вая пра́ца — двухле́тний труд;

2. (о возрасте) двухле́тний, двухгодова́лый;

~вае дзіця́ — двухле́тний (двухгодова́лый) ребёнок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ма́ксімум

1. сущ. -муму м. ма́ксимум;

м. ве́даў — ма́ксимум зна́ний;

2. нареч. ма́ксимум;

м. два ты́дні — ма́ксимум две неде́ли;

3. прил., нескл. ма́ксимум; прагра́ма-м. програ́мма-ма́ксимум

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прагрэ́бці сов.

1. прогрести́; расчи́стить;

п. снег — прогрести́ (расчи́стить) снег;

п. даро́жку — прогрести́ доро́жку;

2. (нек-рое время) прогрести́;

~гро́б се́на дзве гадзі́ны — прогрёб се́но два часа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

więcej

1. больш;

co — больш за тое;

tym więcej — тым больш;

2. плюс;

dwa więcej trzy — два плюс тры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

далёкасць, ‑і, ж.

1. Значнасць працягласці чаго‑н.; аддаленасць. Савецкія стратэгічныя ракеты маюць практычна неабмежаваную далёкасць палёту. «Звязда».

2. перан. Уласцівасць далёкага (у 4 знач.). Я выбраў два цяжкія пераклады ў сэнсе далёкасці іх рускага тэксту ад даслоўнага беларускага. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кане́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае канец, мяжу (у прасторы і часе); проціл. бесканечны.

2. Які знаходзіцца на канцы чаго‑н., з’яўляецца канцом. Канечны пункт. □ Параход наводзіў туалет. Дні праз два зямля, канечны порт, не з’яўляцца ж туды неахайным карытам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаро́слець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Абл. Стаць з выгляду больш дарослым. [Маці] толькі цяпер заўважыла, што Вова падарослеў, падужэў. Марціновіч. [Туравец:] — За два гады .. [партызанскага жыцця], Вася, чалавек можа пасталець гадоў на дзесяць... Твайму пакаленню якраз і давялося падарослець і памужнець раней пары. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак.

Працаваць некаторы час. Папрацавала.. [Вера Адамаўна] у нас усяго два гады. Дзесяты клас мне зноў давялося выпускаць. Ермаловіч. // Прыкласці намаганні, энергію для выканання чаго‑н. Сход быў як сход, людзей многа было — відно, што актыў папрацаваў. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)