вегетарыя́нства

(англ. vegetarian, ад с.-лац. vegetarius = раслінны)

сістэма харчавання, якая дапускае ўжыванне толькі расліннай і малочнай ежы (без мяса).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

персана́льны

(лац. personalis = асабовы)

які датычыцца толькі пэўнай асобы або ажыццяўляецца пэўнай асобай (напр. п-ае запрашэнне, п-ая адказнасць).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

вы́пагадзіцца, ‑дзіцца; безас. зак.

Аб надыходзе яснага сонечнага надвор’я. Выпагадзілася толькі пад вечар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вегетарыя́нец, ‑нца, м.

Чалавек, які спажывае толькі раслінную і малочную ежу; прыхільнік вегетарыянства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вегетарыя́нства, ‑а, н.

Сістэма харчавання, якая дазваляе ўжываць толькі раслінныя і малочныя прадукты.

[Ад лац. vegetraius — раслінны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднабо́ртны, ‑ая, ‑ае.

Які мае гузікі толькі па краі аднаго борта. Аднабортнае паліто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галасло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны толькі на словах, не пацверджаны фактамі; неабгрунтаваны. Галаслоўныя абвінавачванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухпа́льцы, ‑ая, ‑ае.

Толькі з двума пальцамі (па руцэ, назе, лапе). Двухпальцая рука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыптагра́фія, ‑і, ж.

Спосаб пісьма, зразумелы толькі для дасведчаных або разлічаны на адгадванне.

[Ад грэч. ktyptós — скрыты і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́ма, ‑ы, ж.

У матэматыцы — дапаможная тэарэма, неабходная толькі для доказу іншай тэарэмы.

[Грэч. lēmma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)