вы́хад, ‑у, М ‑дзе, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. выйсці (у 1, 2, 3 і 7 знач.).
2. Месца, праз якое выходзяць. Сонца блізка стаіць да захаду, і выхад на веранду ўвесь заліты чырвонымі водсветамі. Чорны. Нара мае два выхады: адзін наверх, а другі пад ваду. Маўр.
3. перан. Спосаб выйсця; з якога‑н. становішча. [Алешын:] — Адзіны выхад: ноччу прарвацца Любой цаною да сваіх. Бачыла.
4. Колькасць вырабленага прадукту. Выхад круп першым гатункам.
•••
Ведаць усе хады і выхады гл. ведаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ekonomiczny
ekonomiczn|y
1. эканамічны;
kryzys ~y — эканамічны крызіс;
polityka ~a — эканамічная палітыка;
2. эканомны; ашчадны;
ten sposób krojenia materiału jest bardziej ~y — гэты спосаб раскрою матэрыялу больш эканомны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
вандрава́ць
(польск. wędrować, ад ням. wandern)
1) часта мяняць месца жыхарства, весці неаседлы спосаб жыцця;
2) падарожнічаць;
3) пераходзіць ад аднаго ўладальніка да другога на працягу доўгага часу (аб прадметах).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
радыкалі́зм
(фр. radicalisme, ад с.-лац. radicalis = карэнны)
1) палітычная плынь, прыхільнікі якой падвяргаюць крытыцы існуючую сістэму і настойваюць на неабходнасці карэнных пераўтварэнняў і рэформ;
2) перан. рашучы спосаб дзеянняў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
hang1 [hæŋ] n. вы́гляд (чаго-н., што вісіць); спо́саб падве́скі; мане́ра
♦
get the hang of smth. infml навучы́цца, як рабі́ць або́ ўжыва́ць што-н.; разуме́ць што-н.;
I didn’t get the hang of what he was saying. Я не зразумеў, што ён гаварыў;
I haven’t got the hang of this sewing machine. Я не ведаю, як карыстацца гэтай швейнай машынай.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
аплікату́ра
(іт. applicatura, ад лац. applicare = прыкладваць)
1) спосаб размяшчэння пальцаў, найбольш зручны пры ігры на музычных інструментах;
2) лічбавае абазначэнне пад нотамі парадку размяшчэння пальцаў музыканта.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
арнітапо́ды
(ад арніта- + -поды)
падатрад раслінаедных дыназаўраў мелавога перыяду, (гл. мезазой), для якіх быў характэрны двухногі (як у птушак) спосаб перасоўвання; тыповыя прадстаўнікі — гадразаўр, заўралоф, ігуанадонт, псітаказаўр.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
асцы́дыі
(н.-лац. ascidiae, ад гр. askidion = мяшочак)
1) клас марскіх хордавых жывёл падтыпу тунікатаў вядуць сядзячы спосаб жыцця;
2) лісты некаторых раслін, якія маюць форму мяшочкаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
электрафа́кс
(ад электра- + лац. fax = святло, полымя)
электрафатаграфічны спосаб капіравання і друку, пры якім праяўленае адлюстраванне замацоўваецца непасрэдна на фотапаўправадніковым слоі, нанесеным на паперу, цынк і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
залаты́, -а́я, -о́е.
1. гл. золата.
2. у знач. наз. залаты́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. Манета з золата, чырвонец.
3. Колеру золата, бліскуча-жоўты.
Залатыя валасы.
Залатая восень.
4. перан. Шчаслівы, радасны.
З. час.
З. век.
5. перан. Цудоўны, выдатны.
З. чалавек.
Залатыя рукі (умелыя).
6. перан. Дарагі, любімы.
Залатыя мае дзеткі.
○
Залатое сячэнне (спец.) — гарманічная прапорцыя, у якой адна частка адносіцца да другой, як усё цэлае да першай часткі.
◊
Залатая моладзь — пра моладзь з забяспечаных слаёў грамадства, якая вядзе марнатраўнае жыццё.
Залатая сярэдзіна — пра спосаб дзеяння, пры якім пазбягаюць крайнасцей, рызыкі, смелых рашэнняў.
Залатое вяселле (разм.) — пяцідзесяцігоддзе сямейнага жыцця.
Залатое дно — пра невычэрпную крыніцу багацця, даходу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)