спо́саб, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Дзеянне або сістэма дзеянняў, якія прымяняюцца для ажыццяўлення чаго-н., выканання якой-н. работы.
С. вытворчасці.
С. загартоўкі сталі.
2. Характар, парадак чаго-н.
С. кіравання.
Прычыны такога спосабу жыцця.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
спо́саб, -бу м.
1. спо́соб;
с. вытво́рчасці — спо́соб произво́дства;
с. загарто́ўкі ста́лі — спо́соб зака́лки ста́ли;
2. (характер, порядок чего-л.) о́браз;
прывы́чны с. жыцця́ — привы́чный о́браз жи́зни;
с. праўле́ння — о́браз правле́ния;
◊ мець с. — име́ть профе́ссию (заня́тие);
даць с. — определи́ть; упоря́дочить, пристро́ить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
спо́саб, ‑у, м.
1. Прыём, метад ажыццяўлення, дасягнення чаго‑н. Прамысловыя спосабы здабычы торфу. Капіталістычны спосаб вытворчасці. Весці будаўніцтва эксперыментальным спосабам. Спосабы яравізацыі азімай пшаніцы. □ [Лютынскі:] Мы ж павінны паказваць больш культурныя і рацыянальныя спосабы карыстання зямлёй. Крапіва. І кожны з іх [хлопцаў] мае па плану свой спосаб рашэння задачы. Колас. Тут былі парады, як распальваць агонь у лесе: па-сібірску, паляўнічым і іншым спосабамі. Паслядовіч.
2. чаго. Парадак, характар, склад. Спосаб праўлення. Спосаб дзеянняў.
3. Рэальныя ўмовы, сродак, магчымасць ажыццяўлення чаго‑н. У пошуках спосабу жыць гэтая сям’я на некалькі год трапіла на Далёкі Усход, пасля зноў вярнулася ў Беларусь. Чорны. Па некалькі разоў у дзень Васіль перадумваў спосабы сустрэчы. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спо́саб м Wéise f -, -n, Art f -, -en; Art und Wéise; Verfáhren n -s, -, Methóde f -, -n; Míttel n -s, - (сродак);
спо́саб плацяжу́ Záhlungsart f, Záhlungsweise f;
спо́саб ужыва́ння (інструкцыя) Gebráuchsanweisung f -, -en;
спо́саб выкарыста́ння Hándhabung f -;
спо́саб вытво́рчасці эк Produktiónsweise f;
спо́саб вы́рабу Fértigungsart f;
спо́саб рашэ́ння матэм Lösungsverfahren n, Lösungsweg m;
спо́саб устано́ўкі тэх Éinbauart f;
любы́м спо́сабам auf wélche Art und Wéise es auch (ímmer) sei; auf jéde belíebige Wéise; so oder so
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Спо́саб ‘прыём, метад’, ‘парадак, характар, манера, склад’, ‘рэальныя ўмовы, сродак, магчымасць ажыццяўлення чаго-небудзь’ (ТСБМ, Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Федар. 4), ‘матэрыяльны дастатак, сродкі’ (Варл.), ‘неабходнае для жыцця’ (Сержп. Прымхі), ‘доля’: дзеўка без спосабу (пра векавуху) (Сержп.). Укр спо́сі́б, рус. спо́соб, польск. sposób, чэш. způsob, славац. spôsob, серб.-харв. спосо̀ба. Параўн. пасоба ‘дапамога’ (Нас.), рус. посо́бие, якія з выразу *ро sobě (гл. сябе); Міклашыч, 331–332; Фасмер, 3, 738. Якабсон (гл. у Фасмера, там жа) усходнеславянскія словы лічыць запазычаннем праз польскую з ст.-чэш. zpósob. Аналагічна Кохман, Stosunki, 126. Сяткоўскі (гл. Басай-Сяткоўскі, Słownik, 334) чэшскі ўплыў бачыць толькі ў развіцці абстрактных значэнняў. Борысь (570) рэканструюе паўн.-прасл. *sъposobъ як аддзеяслоўны дэрыват ад *sъposobiti < *posobiti < *ро sobě, параўн. спасобіць ‘падрыхтоўваць, запасаць’ (Нас.), ст.-бел. способяти ‘падрыхтаваць, сабраць’ (Ст.-бел. лексікон).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
спосаб, сродак, прыём, правіла, дарога, шлях, мера, метад, манера, сістэма; ход, ключ, адмычка, стыль, форма, манеўр (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
спо́соб спо́саб, -бу м.;
социалисти́ческий спо́соб произво́дства сацыялісты́чны спо́саб вытво́рчасці;
спо́соб зака́лки ста́ли спо́саб загарто́ўкі ста́лі;
спо́собы поощре́ния спо́сабы заахво́чвання.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
часалічэ́нне, -я, н.
Спосаб лічэння каляндарнага часу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
гладзь², -і, ж.
Спосаб вышывання шырокімі шчыльнымі шыўкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
шарлата́нства, -а, н.
Спосаб дзеяння шарлатана.
Выкрываць ш.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)