ру́мзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Перарывіста і надакучліва плакаць. — Гу-гу-гу! — румзаў бедны хлопчык, прыпаўшы да скуркі тварам. Гарэцкі. Дзіця бясконца румзала, цягнула, як лера, брыкалася, а .. [жанчына] то ўгаворвала, то гушкала яго, то спакушала цукеркаю. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчабяту́н, ‑бетуна, м.

Разм.

1. Птушка-самец, якая ўвесь час, не змаўкаючы, шчабеча.

2. перан. Той, хто многа, безупынку гаворыць. Дзядзька Антось узяў дзіця да сябе. Пад крысом кажуха, у люты мароз, занёс дзядзька шчабетуна ў лагер. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chick

[tʃɪk]

n.

1) куранё, кураня́ n.

2) птушанё n.

3) дзіця́ n.

4) Sl. дзяўчы́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

doting

[ˈdoʊtɪŋ]

adj.

улю́блены, які́ лю́біць церазь ме́ру

a doting mother — ма́ці, яка́я празь ме́ру пе́сьціць дзіця́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

grandmother

[ˈgræn,mʌðər]

1.

n.

1) ба́бка, бабу́ля, бабу́лька f.

2) праро́дзічка f.

2.

v.t.

пе́сьціць, дагляда́ць (дзіця́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Gyrat rependo prius infans quam gradiendo

Дзіця павінна поўзаць перш, чым пачне хадзіць.

Ребёнок должен ползать прежде, чем начнёт ходить.

бел. Не пастаяўшы на парозе, не сядзеш у кут.

рус. Всему своё время. Всякому овощу своё время. Не всё сразу. Всему свой черёд.

фр. Tout a son temps (Всему своё время).

англ. A child must first creep, then go (Ребёнок должен сначала научиться ползать, а потом ходить).

нем. Jedes Ding hat seine Zeit (Каждой вещи своё время).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Найдзён ’знайдыш, пазашлюбнае дзіця’, ’падкідыш’ (Нас., ТС), найдзёна ’тс’ (пра дзяўчынку) (Нас., ТС), а таксама найдзёнок, найдзённік. Пры наяўнасці субстантываванага прыметніка найдзёны і словазлучэння найдзёнэ дзіця ’пазашлюбнае дзіця’ (ТС) лёгка ўявіць працэс утварэння назоўнікаў шляхам семантычнага згортвання. У выніку аналагічных працэсаў узніклі рус. найден, найдёна ’тс’, чэш. дыял. naj deny ’тс’, славен. najdenec, najdenik ’тс’, балг. Найден (імя ўласнае), найдено дете ’знайдыш’, што магчыма, дае падставы для рэканструкцыі прасл. *псцдьnъ, субстантываванага прыметніка, адносна семантыкі якога можна выказаць наступныя меркаванні: хутчэй за ўсё першаснае значэнне было ’знойдзены’, што мела засцерагальную функцыю ў адносінах да дзіцяці. Машынскі піша пра падаванне імені ’знайдыша’ ў Балгарыі (уласныя імёны Найден, Найда), што мае на мэце абмануць злыя сілы, якія не спрыяюць патомству пэўнай сям’і (Kultura, II, 1, 277). Гл. най ці, найціся.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малы́ш ’маленькі хлопчык, дзіця, малы ростам’ (ТСБМ), малы́шка ’малютка’ (Нас.). Укр. мали́шко ’тс’, рус. малы́ш, серб.-харв. мали̑ш, малиш ’тс’. Прасл. mališь ’малы чалавек’ (Слаўскі, SP, 1, 77).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Парадзі́ха ’жанчына, якая раджае або толькі што нарадзіла дзіця’, дыял. таксама параду́ха, паражані́ца, паражы́ля, паражы́лля. Дэрываты з рознымі суфіксамі ад парадзі́ць, паража́ць, прэфіксальных дзеясловаў ад радзі́ць, ража́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

recalcitrant2 [rɪˈkælsɪtrənt] adj. fml

1. непако́рны, непако́рлівы, непаслухмя́ны;

a recal citrant child непаслухмя́нае дзіця́

2. непада́тлівы, непада́тны;

recalcitrant forms of disease фо́рмы хваро́бы, які́я не паддаю́цца лячэ́нню

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)