Verbum

замасто́чча Месца, прастора за мастамі, масткамі, каля мастоў (Слаўг.). Тое ж замастовічча, замосце, замосцішча, замасце́ўе, замасці́чча (Слаўг.).

□ в. Замасточча Глуск., ур. Замасце́ўе каля в. Дубня Слаўг., в. Замосце Кобр.

запру́ддзе Месца, абшар па той бок запруды, стаўка (Слаўг.). Тое ж запру́дзік (Слаўг.).

□ в. Запруддзе Сен., ур. Запрудзік (сенажаць за былым стаўком на р. Пацэі) каля в. Бязуевічы Слаўг.

зе́мніца Халоднае месца, дзе падоўгу вясной ляжыць снег, летам холадна, блізка да паверхні падыходзяць падземныя грунтавыя воды (Слаўг.). Тое ж зімні́ца (Слаўг.).

□ в. Земніца (1884 Дэмб. т. II) Слаўг.

іржа́вінне

1. Балотная іржа (Слаўг.). Тое ж іржаві́нне (Слаўг.).

2. Іржой пакрытае балота (Нас., Слаўг.).

3. Застаялае месца ў вадзе каля стаўкоў, якое пакрыта іржой і плесняй (Тал. Мядзв.).

куп'е Месца, багатае купінамі; куп'істы лог; купіны на балоце (БРС). Тое ж ку́п'е (Ветк., Жытк., Рэч., Стол.), ку́п'е, ку́пінне, купаўё,, купаўе (Слаўг.).

□ ур. Ку́п'е (лужок) каля в. Папоўка Слаўг.

перако́с

1. Месца на сенажаці, скошанае за скрыўленай мяжой пэўнага ўчастка (Нас., Слаўг., Сур. Касп.). Тое ж перакосак (Слаўг.).

2. Неахайна скошаны ўчастак лугу, які перакошваюць другі раз (Слаўг.).

по́стаць

1. Участак збажыны, які займае жняя (БРС). Тое ж кусок, плаха (Слаўг.).

2. Частка паласы ў даўжыню (Беш. Касп.).

3. Месца ў полі, дзе стаяць снапы (Ваўк. Сцяшк.).

по́цек

1. Паглыбленне, жалабок раўка, сярэдзіна сухога рэчышча, дзе ў час дажджу ці вясной цячэ вада (Слаўг.).

2. Паніжанае месца на адложыстым схіле ўзгорка, дзе звычайна збягае вада (Слаўг.).

се́ліца

1. Сенажатка, лужок на краю сядзібы (Віц., Касп.).

2. Месца, дзе быў двор, сядзіба (Жытк., Стол.).

□ ур. Селіца каля в. Беражцы Жытк., ур. Селіца каля в. Кароцічы Стол.

сто́йла

1. Месца для адпачынку жывёлы на полі, у лесе (Брэсц., Ветк., Рэч., Ст.-дар., Стол.) або ў хляве (БРС).

2. Сасна ў лесе, на якой стаіць вулей (Жытк.).