міжакруго́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рада акругоў, агульны для некалькіх акругоў.

2. Які адбываецца паміж акругамі. Міжакруговыя шахматныя спаборніцтвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мундзі́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мундзіра. Мундзірнае сукно. □ Твар .. [танкіста] быў як набрынялы, і кадык выпіраў з расшпіленага мундзірнага каўняра. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаве́рлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць недаверлівага; недаверлівыя адносіны. [Карызна] зрабіў паўзу, і ў яго поглядзе Вера зноў заўважыла тую крыўдную для яе.. недаверлівасць. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недружалю́бнасць, ‑і, ж.

Непрыязныя адносіны, непрыхільнасць да каго‑н. Зіна.. пачула недружалюбнасць у голасе мужа і адразу ж убегла ў пакой. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нецярпі́масць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць нецярпімага. Нецярпімасць паводзін.

2. Нецярпімыя адносіны да каго‑, чаго‑н. Трэба вакол дармаедаў стварыць абстаноўку нецярпімасці. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ні́келевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нікелю. Нікелевы завод. // Які мае ў сваім саставе нікель. Нікелевыя руды. // Разм. Панікеліраваны. Нікелевы чайнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ні́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нітак. Нітачная фабрыка. □ Тоўстую шэрую нітку [Іван] шморгае кавалачкам воску, каб даўжэй быў нітачны век. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паво́зачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да павозкі. Павозачны кузаў.

2. у знач. наз. паво́зачны, ‑ага, м. Той, хто кіруе коньмі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палкавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да палка, належыць палку. Палкавы камандзір. Палкавы аркестр. □ Палкавы сцяг заўсёды ў палку павінен быць. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папуа́скі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да папуаса, папуасаў, належыць ім. Папуаскія мовы. // Такі, як у папуаса, папуасаў, уласцівы ім. Папуаскія звычаі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)