эазі́н
(ад гр. eos = ранішняя зорка)
арганічны фарбавальнік, які атрымліваюць сінтэтычна; выкарыстоўваецца для вырабу чарніла, лакаў, афарбоўкі біялагічных прэпаратаў у розныя адценні чырвонага колеру.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вадзяні́сты, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўтрымлівае многа лішняй вады, вільгаці. Вадзяністая бульба. Вадзяністыя ягады. // Які звадзянеў; які ператварыўся ў ваду. Вадзяністае чарніла. □ Будзе вясна. Хоць адвячорак у пушчы яшчэ ўсё як быццам зімовы. З рэшткамі хлюпкага, вадзяністага снегу. Брыль. // Які стаў рэдкім, падобным на ваду. Вадзяністы клей.
2. Бясколерны, бялёсы. Вадзяністыя вочы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fountain
[ˈfaʊntən]
1.
n.
1) фанта́н -у m.
2) крыні́ца f.
3) рэзэрвуа́р -у m. (чарні́ла, на́фты)
fountain pen — ве́чнае пяро́, аўтару́чка f.
2.
v.i.
пы́рскаць, біць фанта́нам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
абмакну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што ў што.
Апусціць на кароткі час што‑н. у якую‑н. вадкасць, памачыць; дакрануцца кавалачкам хлеба ці чым‑н. іншым да солі, цукру і пад. Абмакнуць пяро ў чарніла. Абмакнуць хлеб у соль. □ У момант.. [Міхалка] адзеў на галаву сетку, абмакнуў венік у ваду і пакрапіў рой. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паналіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. што і чаго. Напоўніць усю або нейкую колькасць пасуды чым‑н. вадкім. Паналіваць бочкі вадой. □ Гаспадар узяў гладыш і паналіваў у шклянкі малака. Галавач. / у безас. ужыв. Увесну слабы на пясках дзёран сагнала вадою, паналівала ставочкі. Карамазаў.
2. чаго. Разліць якую‑н. вадкасць у многіх месцах. Паналіваць чарніла на стол.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
симпати́ческий в разн. знач. сімпаты́чны;
симпати́ческие бо́ли в зу́бах сімпаты́чныя бо́лі ў зуба́х;
симпати́ческое сре́дство сімпаты́чны сро́дак;
симпати́ческая не́рвная систе́ма анат., физиол. сімпаты́чная нерво́вая сістэ́ма;
симпати́ческие черни́ла сімпаты́чнае чарні́ла.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
памачы́ць сов.
1. (сделать влажным, мокрым) помочи́ть, смочи́ть;
п. ручні́к — помочи́ть (смочи́ть) полоте́нце;
2. обмакну́ть;
п. пяро́ ў чарні́ла — обмакну́ть перо́ в черни́ла;
3. (нек-рое время) помочи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
сімпаты́чны I симпати́чный;
с. малады́ чалаве́к — симпати́чный молодо́й челове́к
сімпаты́чны II в разн. знач. симпати́ческий;
~ная афтальмі́я — симпати́ческая офтальми́я;
~ная нерво́вая сістэ́ма — симпати́ческая не́рвная систе́ма;
◊ ~нае чарні́ла — симпати́ческие черни́ла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
расплы́ться сов., в разн. знач. расплы́сціся, расплы́цца;
черни́ла расплыли́сь по бума́ге чарні́ла расплыло́ся па папе́ры;
лицо́ расплыло́сь в улы́бке твар расплы́ўся ўсме́шкай;
расплы́ться в ра́зные сто́роны расплы́сціся (расплы́цца) у ро́зныя бакі́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
нача́льніцкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да начальніка, належыць начальніку. Стаялі афіцэры, выцягнутыя ў струнку, чакалі начальніцкага загаду. Лынькоў. У той жа самы момант салдат.. раптам махнуў рукою і пабег у начальніцкі вагон. Чорны.
2. Поўны важнасці, строгасці; уладны. Сядзіць .. [Скок] з начальніцкім выглядам за перапэцканым у чарніла крываногім сталом і старанна хукае на пячатку, быццам яна замерзла. Сяркоў. Пан Крулеўскі гаварыў цяпер па-польску, і ў голасе чуўся халодны, .. начальніцкі тон. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)