tail​1 [teɪl] n.

1. хвост

2. ніз; за́дняя ча́стка, за́днік (самалёта, каметы і да т.п.)

3. infml шпік, шпег

♦

heads or tails? аро́л ці рэ́шка?;

have one’s tail between one’s legs infml падку́рчваць хвост, бая́цца;

be on smb.’s tail ісці́ сле́дам;

turn tail кі́нуцца наўцёкі; даць драпака́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bobtail

[ˈbɑ:bteɪl]

1.

n.

1) каро́ткі хвост або́ ко́ратка падрэ́заны хвост

2) конь або́ саба́ка з абрэ́заным хвасто́м

2.

adj.

1) курта́ты, з каро́ткім хвасто́м

2) Figur. няпо́ўны, скаро́чаны

3.

v.t.

1) ко́ратка абраза́ць хвост

2) Figur. скарача́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

oxtail

[ˈɑ:ksteɪl]

n.

вало́вы або́ каро́він хвост (мя́са на суп)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ráttenschwanz

m -es, -schwänze разм. до́ўгая чарга́, хвост

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wédel

m -s, -

1) ве́ер

2) хвост (паляўн.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заскавыта́ць, ‑вычу, ‑вычаш, ‑выча; зак.

Разм. Пачаць скавытаць. // Азвацца скавытаннем; праскавытаць. Сабака заскавытаў і, увагнуўшы галаву і апусціўшы хвост, падаўся ўбок. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schwanz

m -es, Schwänze

1) хвост (у розн. знач.)

den ~ éinziehen* [hängen lássen*] — падтулі́ць хвост

2) за́дняя ча́стка

◊ j-m auf den ~ tréten* — пакрыўдзіць каго́-н. (літаральна наступі́ць каму́-н. на хвост)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

horsetail

[ˈhɔrsteɪl]

n.

1) ко́нскі хвост

2) Bot. хвошч хвашчу́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Віляхво́ст ’падліза, чалавек, схільны да ліслівасці’ (Бяльк.) — складанае слова ад віля́ць і хвост (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лірападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які нагадвае па форме ліру ​1 (у 1 знач.). На фоне залацістай палянкі вырысаваўся лірападобны хвост, мігнулі шызыя падкрыллі. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)