Éckball

m -(e)s, -bälle спарт. вуглавы́ ўда́р (футбол)

einen ~ áusführen — прабі́ць вуглавы́ ўда́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

заразіць, ‑ражу, ‑разіш, ‑разіць; зак., каго-што.

1. Перадаць заразу каму‑, чаму‑н. Заразіць ангінай. // Напоўніць чым‑н., шкодным для жывога арганізма. Заразіць калодзеж. Заразіць паветра міязмамі.

2. перан. Перадаць каму‑н. сваё пачуццё, схільнасць да чаго‑н. Заразіць любоўю да музыкі. ▪ Сваім новым жаданнем Лясніцкі заразіў і Славіна. Зарэцкі. // Перадаючыся, распаўсюджваючыся, як зараза, ахапіць каго‑н. Глухнуць нават трубкі тэлефона. Заразіў футбол усіх, як грып. Макаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нападзенне, ‑я, н.

1. Тое, што і напад (у 1 знач.). Нападзенне на лагер малаверагоднае — ні немцы, ні паліцыя ў лес пакуль не лезлі. Навуменка. — Заўтра, а можа нават і сёння, ты атрымаеш загад аб нападзенні на харчовы транспарт, які будзе ісці на мястэчка, дзе стаіць Н-ская дывізія. Чарот.

2. Частка каманды, якая непасрэдна вядзе атаку на праціўніка пры гульні ў футбол, хакей і пад. Цэнтр нападзення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nożny

nożn|y

нажны;

hamulec ~y — нажны тормаз;

maszyna ~a — нажная швейная машына;

piłka ~a — спарт.. а) футбол;

мяч

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вуглавы́

1. Eck ;

вуглава́я ха́та Éckhaus n -es, -häuser;

вуглаво́е ме́сца Éckplatz m -es, -plätze;

вуглавы́ ўдар (футбол) Éckstoß m -es, -stöße, Éckball m -s, -bälle;

2. спец Wínkel ;

вуглава́я частата́ Wínkelfrequenz f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Rückzieher

m -s

1) адмо́ва, адрачэ́нне ад чаго́-н., адыхо́д;

éinen ~ máchen адступа́цца, падава́цца наза́д, адрака́цца

2) уда́р праз сябе́ (футбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мяч м Ball m -s, Bälle;

футбо́льны мяч Fúßball m; Léder n -s, - (разм звычайна ў рэпартажах);

гуля́ць у мяч Ball spíelen;

мяч па-за гульнёй (у футболе) Ábseits n -, -;

вядзе́нне мяча́ (футбол) Bállführung f -, Bálltreiben n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абаро́нца м

1. Vertéidiger m -s, -; Verféchter m -s, - (прыхільнік); Beschützer m -s, -; Fürsprecher m -s, -, Befürworter m -s, - (заступнік);

2. юрыд Vertéidiger m -s, -, Ánwalt m -(e)s, -wälte;

3. спарт Vertéidiger m;

цэнтра́льны абаро́нца Stópper m -s, - (футбол)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гуляць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Забаўляцца цацкамі, пацяшацца (пра дзяцей).

    • Г. з катом.
    • Г. у жмуркі.
    • Дзеці гуляюць у кубікі.
    • Зробіш урокі — можаш г.

  2. Хадзіць адпачываючы, прагульвацца.

    • Г. у парку.

  3. у што. Праводзіць час за якім-н. спартыўным заняткам.

    • Г. у футбол.

  4. пераноснае значэнне: Перамяшчацца ў розных кірунках, распаўсюджвацца.

    • Па хаце гуляе вецер.
    • За акном гуляе завіруха.
    • Па твары гуляла усмешка.

  5. Мець выхадны дзень, не працаваць.

    • Г. цэлы дзень.

  6. Быць свабодным, незанятым (пра зямлю, зэчы і пад.).

    • Агарод гуляе.

  7. Весяліцца (з танцамі, песнямі, музыкай).

    • Г. да ночы.
    • Г. вяселле.

  8. Быць у блізкіх інтымных адносінах, любіцца (размоўнае).

Фразеалагізмы:

  • Гуляць з агнём — брацца за рызыкоўную справу, не думаючы аб выніках.
  • Гуляць у маўчанку (размоўнае неадабральнае) — ухіляцца ад размовы.

|| закончанае трыванне: пагуляць і згуляць.

|| аднакратны дзеяслоў: гульнуць.

|| назоўнік: гульня і гулянне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

piłka

I piłk|a

ж.

1. мяч;

grać w ~ę — гуляць у мяч;

~a nożna — футбол;

~a ręczna — ручны мяч; гандбол;

2. пілка

II ж. тэх.

пілка;

piłka włośnicowa — лобзік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)