plug in[ˌplʌgˈɪn]phr. v. уключа́ць (у сетку); устаўля́ць; убудо́ўваць;
I don’t think the antenna’s plugged in right. Я мяркую, што антэна падключана няправільна.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
mount2[maʊnt]v.
1. разгарну́ць; арганізава́ць (кампанію, выставу)
2. павялі́чвацца, узраста́ць;
Mortality continues to mount. Смяротнасць працягвае ўзрастаць.
3.fml падыма́цца;
She slowly mounted the stairs. Яна павольна паднялася па сходах.
4. садзі́цца (на каня, веласіпед)
5.устаўля́ць у ра́мку (карціну, фотакартку)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
па́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Рмн. ‑лак; ж.
Частка тонкага ствала або галіны, ачышчаная ад парасткаў. Выразаць палку. □ Неўзабаве вёскаю, пасярод вуліцы, ішоў чалавек — у лапцях, шарачковых портках і старым суконным палітоне. На плячы, на сукаватай палцы, торбачка з хлебам.Крапіва.Двое другіх калгаснікаў насыпалі сечку ў цабэркі.., нанізвалі цабэркі на доўгую тоўстую палку і неслі каровам.Колас.// Аб такім адпаведна апрацаваным прадмеце, які ўжываецца як апора пры хадзьбе або для іншых мэт. Клопікаў апранаўся ў лепшы свой пінжак, насоўваў на галаву стары, [пазелянелы] ад старасці і часу кацялок і, абапіраючыся на такую ж старую палку-крывулю,.. важна выходзіў на вуліцу.Лынькоў.Зіна палезла на палкі, вырвалася на [лыжах] наперад.Шыцік.//звычайнамн. (па́лкі, ‑лак); перан. Пра палачныя ўдары, пабоі. Свату першая чарка і першая палка.Прыказка.//перан. Пра гвалт, прымус. Вам з нараджэння невядома Нядоля палкі і ярма.Глебка.
•••
З-пад палкі — быць вымушаным, пад прымусам (рабіць, выконваць што‑н.).
Не кіем дык палкай; ці кіем ці палкайгл. кій.
Палка з двума канцамі — пра тое, што можа скончыцца і добра і дрэнна.
Перагнуць палкугл. перагнуць.
Устаўляць (ставіць) палкі ў колыгл.устаўляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
umráhmen
vt
1) устаўля́ць у ра́мку, апраўля́ць; абрамля́ць (пра валасы і г.д.)
ein Tréffen musikálisch ~ — суправаджа́ць сустрэ́чу музы́чнымі выступле́ннямі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
éinwerfen
*vt
1) кі́даць (у што-н.)
Bríefe ~ — укіда́ць пі́сьмы (у скрынку)
2) выбіва́ць (шыбы)
3) пярэ́чыць
Bemérkungen ~ — устаўля́ць заўва́гі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
insert
[ɪnˈsɜ:rt]
v.t.
1) устаўля́ць
to insert a letter in a word — уста́віць лі́тару ў сло́ва
2) усо́ўваць, утыка́ць
to insert a key in a lock — усу́нуць ключ у замо́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
уста́ўка, ‑і, ДМ ‑таўцы; Рмн. ‑тавак; ж.
1.Дзеяннепаводледзеясл.устаўляць — уставіць (у 1 знач.).
2. Тое, што ўстаўлена. У першым выданні ўсё, што не магло быць выказана сюжэтам, пераносілася ў лірычныя ўстаўкі, пісаныя эзопаўскаю мовай.У. Калеснік.Гэта быў даволі аб’ёмісты рукапіс, два гады пісаны, перапісаны і зноў пачырканы, з устаўкамі на палях і на адвароце старонак, з табліцамі і дыяграмамі.Брыль.Насця, круглая, нізенькая, у яркім плацці, пашытым, мабыць, з адных стужак, карункаў ды ўставай, — проста нейкі стракаты клубок — падала Сяргею пульхную, з ямачкамі на запясці, руку і хмыкнула ў кулак.Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Knüppel
m -s, -
1) дубі́нка, кій, па́лка
éinen ~ zwíschen die Béine wérfen* — устаўля́ць [ста́віць] па́лкі ў ко́лы
2) ав. ру́чка, рыча́г кірава́ння
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Spéiche
f -, -n
1) спі́ца
2) анат. прамянёвая ко́стка
◊ j-m in die ~n fállen* — ≅ устаўля́ць каму́-н. па́лкі ў ко́лы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Трастка́ ‘трысцінка ў бёрдзе’ (беласт., Сл. ПЗБ), трі́стка ‘тс’ (малар., Сл. Брэс.), трасці́на, трасціна́, тро́сціна, трасці́нка ‘тонкая пласцінка ў бёрдзе’ (ТСБМ, Касп., Сл. ПЗБ; мёрск., Ск. нар. мовы), трэ́сціна ‘тс’ (Ян.), тросці́на ‘тс’ (ТС); трості́на ‘тс’ (лун., Шатал.), трасцё, трысцё, трысце́ зборн. ‘пласцінкі ў бёрдзе’ (Сл. ПЗБ, Бяльк., Сцяшк., Мат. Гом., Ян., Скарбы; брагін., Нар. сл.), трысте́ ‘тс’ (Сл. Брэс.), траста́ ‘трысцінкі ў бёрдзе’ (мёрск., Ск. нар. мовы). Параўн. укр.дыял.тро́стка ‘дэталь ткацкага стану’, рус.треста́ ‘бёрда’, польск.trzcinka ‘дэталь ткацкага стану, цэўка’, trestka ‘пласцінка ў бёрдзе’, trościna, trosta, treście, troście, харв.trst ‘бёрда’. З прасл.*trostь, *trъsta (гл. тросць, траста) з пазнейшай суфіксацыяй і спецыялізацыяй. Сюды ж трасці́ць ‘рабіць новае бёрда, устаўляць у яго трасціны’ (в.-дзв., Шатал.).