posiadacz

м. уласнік; уладальнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мы́знік, ‑а, м.

Уладальнік або арандатар мызы ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планта́тар, ‑а, м.

Уладальнік плантацыі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцыяне́р, ‑а, м.

Уладальнік акцый; удзельнік акцыянернага прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцэсіяне́р, ‑а, м.

Уладальнік канцэсіі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грузаўлада́льнік, ‑а, м.

Уладальнік грузу (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбапрамысло́вец, ‑лоўца, м.

Уладальнік рыбапрамысловага прадпрыемства, рыбных промыслаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаба́знік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Уладальнік лабаза або прадавец у лабазе.

|| ж. лаба́зніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. лаба́зніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

князёк, ‑зька, м.

Уладальнік невялікай вобласці: князь заняпалага роду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

конназаво́дчык, ‑а, м.

Уладальнік коннага завода ў дарэвалюцыйнай Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)