магара́джа, ‑ы,
Да 1956 г. у Індыі вышэйшы
[Ад санскр. mahārājā — вялікі цар.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
магара́джа, ‑ы,
Да 1956 г. у Індыі вышэйшы
[Ад санскр. mahārājā — вялікі цар.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інфа́нт, ‑а,
У манархічнай Іспаніі і Партугаліі —
[Ісп. infante.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
набо́б, ‑а,
1.
2.
[Англ. nabob, фр. nabab, ад араб. мн. л. núvvāb — князькі ў мусульманскай Індыі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
marquis
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
earl
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
appellation
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
баране́т, ‑а,
Дваранскі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кронпры́нц, ‑а,
[Ням. Kronprinz.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́нсул, -а,
1. Службовая асоба дыпламатычнага ведамства, якая прадстаўляе і абараняе прававыя і эканамічныя інтарэсы сваёй дзяржавы і яе грамадзян перад уладай іншай дзяржавы.
2. У Старажытным Рыме і ў Францыі (у першыя гады 19
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
князь, ‑я;
1. Правадыр войска і правіцель вобласці ў феадальнай Русі.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)