праасвяшчэ́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Тытул епіскапа. // Асоба, якая мае гэты тытул.
2. у знач. наз. праасвяшчэ́нны, ‑ага, м. Епіскап.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)