магараджа, ‑ы,
Да 1956 г. у Індыі вышэйшы тытул князя, якому падначальваліся некалькі іншых князёў.
[Ад санскр. mahārājā — вялікі цар.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
магараджа, ‑ы,
Да 1956 г. у Індыі вышэйшы тытул князя, якому падначальваліся некалькі іншых князёў.
[Ад санскр. mahārājā — вялікі цар.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)