Verbum

лучынны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лучыны. І да поўначы ў хатах-зямлянках Цемру калыша лучынны агонь. Танк.

пагодзіць, ‑дзіць; безас. незак.

Разм. Пра добрае, спрыяльнае надвор’е. Покуль пагодзіць і годзіць, Сена сабраць бы ў стагі. Танк.

пагоцквацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Гоцкацца злёгку або час ад часу. Пасля шашы танк пагоцкваўся на калдобінах. Беразняк.

чэпік, ‑а, м.

Тое, што і бакас. Прыляцелі жаўрукі, І зязюлі, і шпакі, Качкі, чэпікі, З імі ластаўкі. Танк.

альшына, ‑ы, ж.

Тое, што і алешына. А гэта я пачуў ад тых альшын, Што выраслі на берагах Разліва. Танк.

адпяваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.

Спраўляць над нябожчыкам абрад адпявання. Калі пакідаў свет музыка, Яго на стале адпявалі. Танк.

збочыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Стаць бокам, нахіліцца набок. Танк, атрымаўшы ўдар, збочыўся, прапоўз метраў дваццаць і стаў. Дудо.

разаткаць, ‑тку, ‑тчэш, ‑тчэ; ‑тчом, ‑тчаце; зак., што.

Упрыгожыць тканнем. Або пазалотай, або сінім шоўкам Разатку ўзорна паясок яму. Танк.

руя, ‑і, ж.

Абл. Зграя (ваўкоў, сабак) у перыяд цечкі; гайня. Быццё плыло, узнятаег руёй, Над белай заміраючай зямлёй. Танк.

бруіць, бруіць; незак.

Тое, што і бруіцца. Ціха рэчанька бруіла, штось шаптаў чарот вадзе. Машара. Гімнам кроў бруіць у жылах. Танк.