obetrzeć
зак.
1. абцерці; выцерці;
2. сцерці; намуляць;
obetrzeć nogę — намуляць нагу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
падце́рці, -датру́, -датро́ш, -датрэ́; -датро́м, -датраце́, -датру́ць; падцёр, -це́рла; -датры́; -цёрты; зак.
1. каго-што. Выцерці насуха.
П. лужыну пад рукамыйнікам.
П. падлогу.
2. што. Сцерці, падчысціць (у 2 знач.).
П. напісанае.
3. каго-што. Выцерці знізу.
П. дзіця.
|| незак. падціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. падціра́нне, -я, н. і падці́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (разм.).
|| звар. падце́рціся, -датру́ся, -датрэ́шся, -датрэ́цца; -датро́мся, -датраце́ся, -датру́цца; -цёрся, -це́рлася; -датры́ся (да 3 знач.);
|| прым. падці́рачны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абце́рці, абатру́, абатрэ́ш, абатрэ́; абатро́м, абатраце́, абатру́ць; абцёр, -це́рла; абатры́; абцёрты; зак.
1. каго-што. Выцерці, зрабіць сухім, чыстым.
А. рукі.
А. твар.
2. што. Зняць, сцерці верхні слой чаго-н.
А. старую фарбу.
|| незак. абціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| звар. абце́рціся, абатру́ся, абатрэ́шся, абатрэ́цца; абатро́мся, абатраце́ся, абатру́цца; абцёрся, -це́рлася; абатры́ся; незак. абціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. абціра́нне, -я, н. і абці́рка, -і, ДМ -рцы, ж.
Халоднае абціранне (масаж цела мокрым ручніком). Анучка для абціркі станка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сціра́ць несов.
1. в разн. знач. стира́ть;
2. (размельчать) стира́ть, истира́ть;
3. (без пользы тратить время) зря теря́ть; убива́ть;
1-3 см. сце́рці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Facere farinam
Ператвараць у муку.
Превращать в муку.
бел. Сцерці ў парашок.
рус. Стереть в порошок.
фр. Réduire en poudre/en poussière (Стереть в порошок/пыль). Jeter qch en vent (Бросать на ветер).
англ. To leave no stone unturned (Не оставить неперевернутым ни одного камня).
нем. Hackfleisch machen (Делать фарш). In Stücke hauen (Резать на куски). Kurz und klein schlagen (Избить до основания).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
pył, ~u
м. пыл;
pył węglowy — вугальны пыл;
rozbić w pył — сцерці ў парашок
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wipe2 [waɪp] v. выціра́ць, сціра́ць;
wipe one’s eyes выціра́ць слёзы;
wipe smth. clean/dry выціра́ць што-н. на́суха
♦
wipe the floor with smb. infml ≅ сце́рці каго́-н. у парашо́к, збіць на го́ркі я́блык;
wipe off the face of the earth сце́рці з тва́ру зямлі́;
wipe the slate clean пача́ць усё спача́тку; забы́ць пра было́е
wipe away [ˌwaɪpˈəweɪ] phr. v. сціра́ць, выціра́ць
wipe down [ˌwaɪpˈdaʊn] phr. v. змыва́ць
wipe out [ˌwaɪpˈaʊt] phr. v.
1. выціра́ць
2. змыва́ць (абразу)
3. знішча́ць
wipe up [ˌwaɪpˈʌp] phr. v.
1. падціра́ць
2. выціра́ць (посуд)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
парашо́к, -шку́, (доза лекарства) -шка́ м., в разн. знач. порошо́к;
зубны́ п. — зубно́й порошо́к;
п. аспіры́ну — порошо́к аспири́на;
◊ сце́рці на п. — (каго) стере́ть в порошо́к (кого)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адце́рці
1. ábreiben* vt; áusreiben* vt; wégreiben* vt, (durch Réiben) entférnen; ábwischen vt (сцерці);
2. (адагрэць) warm réiben* vt;
3. разм. (адцясніць, адштурхнуць) wégdrängen vt; verdrängen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зма́заць, зма́жу, зма́жаш, зма́жа; змаж; зма́заны; зак.
1. гл. мазаць.
2. каго-што. Пакрыць слоем чаго-н. тлустага, вадкага.
З. завесы ў дзвярах.
З. драпіну ёдам.
3. што з чаго. Размазаць, сцерці.
З. фарбу рукой.
4. перан., што. Зрабіць невыразным, расплывістым, пазбавіць пэўнасці і вастрыні; сапсаваць, звесці на нішто (разм.).
З. пытанне.
5. каго (што) па чым і без дап. Моцна стукнуць (разм., груб.).
З. па твары.
|| незак. зма́зваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. зма́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 2 знач.) і зма́званне, -я, н. (да 2—4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)