1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Пра вадкасць: збегчы па нахіленай паверхні ўніз.
2. Знемагчы ад страты крыві.
Ранены сцёк крывёю.
|| незак.сцяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз.сцёк, -у, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
strata
strat|a
ж.
1. страта; згуба;
~a czasu — страта часу;
2. страта; урон; шкода; выдатак;
ponieść ~ę — панесці страты;
zyski i ~y — прыбыткі і страты (выдаткі);
~y w ludziach — чалавечыя страты; страты ў жывой сіле
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ракато́рхацца ’разварушыцца, расшавяліцца’ (Ласт.: рус.разбодриться). Дээтымалагізацыя ў выніку страты словаўтваральнай структуры, звязанай з гутарковым “паглынаннем” фіналі прэфікса, параўн. раскату́рхаць (гл.).
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Праро́бкі ’страты’ (Пас.). Ад прарабіць з суф. ‑к. Відаць, аказіянальнае ўтварэнне, якое суадносіцца з заробку параўн. кантэкст: не заробкі, а праробкі (Нас.).
1. Часова ўзяць пад сваю ахову, не дапусціць страты чаго-н., захаваць.
П. чужыя рэчы.
П. грошы.
2. Аднесціся да каго-, чаго-н. беражліва, клапатліва.
П. хворую сястру.
Не хвалюйся, паберажы сваё здароўе!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Пераўга́ць ’сказіць; яўна схлусіць’ (Нас.). З перавесіць, да пера- і (і)лгаць (гл.) з неабмежаваным пераходам я > ў, відаць, у выніку страты пратэзы.