саляры́метр

(ад лац. solaris = сонечны + -метр)

прыбор для вымярэння прамяністай энергіі Сонца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

sunny​1 [ˈsʌni] adj.

1. со́нечны;

a sunny day со́нечны дзень

2. ра́дасны, вясёлы;

a sunny smile шчаслі́вая ўсме́шка

♦

look on the sunny side of things быць аптымі́стам;

on the sunny side of thirty маладзе́й за трыццаць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АШУ́Р,

у акадскай міфалогіі вярхоўнае бажаство асірыйскага пантэона. Першапачаткова бог-апякун асірыйскіх цароў і горада Ашур. Эмблема Ашура — крылаты сонечны дыск.

т. 2, с. 170

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

solar

[ˈsɔʊlər]

adj.

1) со́нца

a solar eclipse — зацьме́ньне со́нца

2) со́нечны

а) solar heat — со́нечнае цяпло́

б) a solar year — со́нечны год (каля́ 365 дзён)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sunray [ˈsʌnreɪ] n.

1. со́нечны праме́нь

2. pl. sunrays шту́чныя ультрафіяле́тавыя прамяні́;

sun-ray treatment лячэ́нне ўльтрафіяле́тавымі прамяня́мі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гелія-

(гр. helios = Сонца)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «сонца», «сонечны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

słoneczny

słoneczn|y

сонечны;

udar ~y — сонечны ўдар;

układ ~y — сонечная сістэма;

kąpiele ~e — сонечныя ванны;

zegar ~y — сонечны гадзіннік;

okulary ~e — сонечныя акуляры;

splot ~y анат. дыхавіца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чарнамо́рац, ‑рца, м.

Марак чарнаморскага флоту. Марскія да вас караблі прыплывуць, І вам на сяўбе ці на ўборцы Пра белыя ночы — балтыйцы спяюць, Пра сонечны край — чарнаморцы. Русак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nasłoneczny

nasłoneczn|y

сонечны;

plamy ~e — сонечныя плямы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

геліакты́чны

(гр. heliakos)

сонечны;

г. усход — усход зоркі ў праменях ранішняй зары, незадоўга да ўсходу Сонца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)