рацыяна́льны

(лац. rationalis = разумны)

1) мэтазгодны, разумны (напр. р-ае выкарыстанне часу);

2) мат. суразмерны адзінцы ці яе частцы (напр. р. лік).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пя́дзя, -і, мн. -і, -яў, ж.

Старая мера даўжыні, роўная адлегласці паміж расшыранымі вялікім і ўказальным пальцамі.

○

Лоб на сем пядзяў (разм.) — вельмі разумны.

Ні пядзі (звычайна пра зямлю: не аддаць, не ўступіць і пад.) — ніколькі, нават самай малой часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разумнік, разумны, мудрэц

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

judicious

[dʒuˈdɪʃəs]

adj.

разва́жны, разва́жлівы; разу́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wóhlweislich

a разу́мны, му́дры, прадба́члівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vernúnftbegabt

a разу́мны, адо́раны ро́зумам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vernúnftgemäß

a разу́мны (аб рашэнні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

łebski

разм. кемлівы, цямлівы, разумны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ске́псціцца, ‑пшчуся, ‑псцішся, ‑псціцца; зак.

Разм. Сапсавацца; стаць горшым. — А есці хочаш? — гаварыла маці. — Быў такі разумны хлапец, а во скепсціўся... Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разу́мна нареч.

1. умно́; му́дро;

2. рассуди́тельно, разу́мно, благоразу́мно;

3. осмы́сленно;

1-3 см. разу́мны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)