Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пертурбацыя ’ўскладненне, неразбярыха’, ст.-бел.пертурбацыя ’разлад’ (пач. XVIII ст.) запазычана са ст.-польск.perturbacja (XVI ст.), якое з лац.perturbātio ’расстройства, узрушэнне, хваляванне’ (Булыка, Лекс. запазыч., 191).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Diskrepánz
f -, -en
1) адхіле́нне
2) неадпаве́днасць; разла́д
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
мітрэ́нжыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; незак., каго-што.
Разм. Трывожыць, непакоіць, уносіць сумятню, разлад у што‑н. Мітрэнжылі камары і разам з сасновымі калючымі лапкамі лезлі ў вочы.Пташнікаў.І мітрэнжыць не дазволім Лад наш камунарскі.Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дызартры́я
(ад дыз- + гр. arthroo = расчляняць)
разлад членараздзельнай мовы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дэзарганіза́цыя, ‑і, ж.
Разлад арганізаванасці, парушэнне парадку, нармальнай дзейнасці каго‑, чаго‑н. Дэзарганізацыя вытворчасці. Уносіць дэзарганізацыю ў работу. □ Атрутная хлусня арганізатараў контррэвалюцыі, разлічаная на дэзарганізацыю салдацкіх мас, .. выклікала рэзкі адпор з боку бальшавіцкіх газет і партыйных арганізацый.«Полымя».
[Фр. désorganisation.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дысфу́нкцыя
(ад дыс- + функцыя)
парушэнне, разлад функцый органа або арганізма.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
сму́тажразм Únruhen pl, Áufruhr m -s; Zwíst m -es (разлад);
се́яць сму́ту Únruhe stíften
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)