надбі́ць, ‑даб’ю, ‑даб’еш, ‑даб’е; ‑даб’ём, ‑даб’яце; зак., што.

Разм. Надкалоць, нарабіць трэшчын, не да канца разбіць. Надбіць талерку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падабіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Дабіць, прыкончыць раненых, недабітых.

2. Разбіць, дабіць канчаткова ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

potłuc

зак.

1. разбіць; пабіць; перабіць; набіць;

2. разбіць; пабіць; выцяць;

potłuc kolano — разбіць калена;

3. пабіць; пакалаціць; адлупцаваць; збіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наразбіва́ць сов. (во множестве)

1. разби́ть;

2. расколо́ть, расщепи́ть;

1, 2 см. разбі́ць1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

распля́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Разм. Разбіць, размалаціць. [Ян Куцка:] — Усхадзіўся [Дзедзіха]. Пасудзіну такую распляжыў... Не было з ім такога. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узлама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ламі́; -лама́ны; зак., што.

Ломячы, разбіць, адкрыць, развярнуць (што-н. запёртае, цэлае і пад.).

У. дзверы.

|| незак. узло́мліваць, -аю, -аеш, -ае і узло́мваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. узло́м, -у, м.

Крадзеж з узломам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Падрухата́ць (падрухіта́ць) ’пабіць (пасуду)’ (Сцяшк. Сл.). З польск. podruzgotaćразбіць, разламаць, раскрышыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pogruchotać

зак. паламаць; разбіць; скрышыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

splinter1 [ˈsplɪntə] n.

1. аско́лак; стрэ́мка, трэ́ска;

break into splinters разбі́ць; разбі́цца на дру́зачкі

2. лучы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

расчляні́ць, ‑чляню, ‑членіш, ‑членіць; зак., што.

Раздзяліць на асобныя часткі. Расчляніць тэрыторыю. // Разбіць на асноўныя састаўныя элементы. Расчляніць вытворчы працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)