wallop2 [ˈwɒləp] v. infml біць (мо́цна), дуба́сіць;

wallop the rivals разбі́ць сапе́рнікаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

раскалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., што.

1. Інтэнсіўна мяшаючы, размяшаць, зрабіць раўнамерным раствор чаго-н.

Р. цеста на бліны.

2. Разбіць, размалаціць (разм.).

Р. збанок.

|| незак. раскало́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

roztrzaskać

зак. разбіць;

roztrzaskać na (w) kawałki — разбіць на кавалкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

раздзяўбці́, -дзяўбу́, -дзяўбе́ш, -дзяўбе́; -дзяўбём, -дзеўбяце́, -дзяўбу́ць; -дзёўб, -дзяўбла́, -ло́; -дзяўбі́, -дзёўбаны; зак., што.

1. Дзеўбучы, з’есці, расцягнуць.

Куры раздзяўблі кашу.

2. Дзеўбучы, пашкодзіць, разбіць на часткі.

|| незак. раздзёўбваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскрыва́віць, ‑ваўлю, ‑вавіш, ‑вавіць; зак., каго-што.

Разадраць, разбіць да крыві. Раскрывавіць рукі аб калючкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

whop [wɒp] v. infml

1. аддуба́сіць, адлупцава́ць; адкалашма́ціць

2. разбі́ць у пух і прах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́шчапіць

‘аддзяліць па слаях што-небудзь (лучыну і пад.); разламаць, разбіць што-небудзь на кавалкі, часткі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шчаплю вы́шчапім
2-я ас. вы́шчапіш вы́шчапіце
3-я ас. вы́шчапіць вы́шчапяць
Прошлы час
м. вы́шчапіў вы́шчапілі
ж. вы́шчапіла
н. вы́шчапіла
Загадны лад
2-я ас. вы́шчапі вы́шчапіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шчапіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раз’е́здзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што (разм.).

1. Частай яздой пракласці, працерці, зрабіць прыгодным для праезду (шлях, дарогу).

2. Частай яздой разбіць, зрабіць непрыгодным для праезду, язды.

|| незак. раз’е́зджваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растаўчы́, ‑таўку, ‑таўчэш, ‑таўчэ; ‑таўчом, ‑таўчаце, ‑таўкуць; пр. растоўк, ‑таўкла, ‑ло; зак., што.

1. Таўкучы, размяць. Растаўчы бульбу. Растаўчы цукар.

2. Разм. Разбіць. [Маргарыта Казіміраўна:] — Недзе яшчэ асталося штук колькі [чарачак], не растаўклі... Скрыган. // Разбіць да крыві; расквасіць. [Тамаш:] — А дзе табе жалезам галаву растаўклі? Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натру́шчыць, ‑шчу, ‑шыш, ‑плыць; зак., чаго.

Разм. Разбіць, раздрабіць у вялікай колькасці. Натрушчыць талерак. Натрушчыць шкла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)