obey [əˈbeɪ] v. слу́хацца; слу́хаць, падпарадко́ўвацца;

obey the law падпарадко́ўвацца зако́ну;

obey an order падпарадко́ўвацца зага́ду, слу́хацца зага́ду, выко́нваць распараджэ́нне;

obey rules прытры́млівацца пра́віл;

obey one’s teachers слу́хацца наста́ўнікаў;

obey without question слу́хацца без пярэ́чання

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hilig

a святы́; свяшчэ́нны

~ hlten*прытры́млівацца, трыма́цца (царкоўнага свята)

~ sprchen*vt рэл. кананізава́ць, далуча́ць да лі́ку [со́нму] святы́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пільнава́цца

1. nicht weit ghen* vi (s), nicht wggehen* vi (s) (каго-н., чаго-н. von D);

2. (прытрымлівацца) sich hlten* (чаго-н. an A);

пільнава́цца пра́вага [ле́вага] бо́ку sich rechts [lnks] hlten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пэ́ндзіць ’гнаць, даганяць; хутка ісці, бегчы’ (Жд. 2; любч., Нар. словатв.; Скарбы), пэндыты экспр. ’нясці, цягнуць, валачыць’ (Клім., Сл. Брэс.), пэндзіццапрытрымлівацца моды’ (астрав., Сл. ПЗБ), пэндытысь экспр. ’насіцца, несціся’ (Клім., Сл. Брэс.), сюды ж пэнд ’парастак’: новыя пэнды парэчак (ваўк., Сл. ПЗБ). Запазычанне з польск. pędzić ’прымушаць да хугкага руху, падганяць; несціся’, параўн. пудзіць (гл.); значэнне ’цягнуць, валачыць’ — вынік экспрэсіўнага пераасэнсавання па прынцыпу кантраснасці; тэрмін для ’парастка’ запазычаны са штучна створанага польск. pęd ’атожылак’ у якасці калькі з ням. Trieb (ад treiben ’гнаць’, гл. Банькоўскі, 2, 537), параўн. батанічнае выганка ’вырошчванне пасынкаў’, чэш. vyhon ’адростак’, рус. побёг і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

observe [əbˈzɜ:v] v. fml

1. нагляда́ць, назіра́ць, сачы́ць; заўважа́ць;

observe the behaviour of babies назіра́ць за паво́дзінамі немаўля́т

2. рабі́ць заўва́гу, заўважа́ць, выка́звацца

3. прытры́млівацца, выко́нваць (пра традыцыі, звычаі, законы)

4. святкава́ць, адзнача́ць;

observe birthdays адзнача́ць дні нараджэ́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Whrheit

f -, -en пра́ўда

hnter die ~ kmmen* — даве́дацца пра́ўду

um die ~ zu sgen — па пра́ўдзе ка́жучы

bei der ~ bliben* — гавары́ць пра́ўду, прытры́млівацца пра́ўды

es mit der ~ nicht so genu nhmen* — не на́дта прытры́млівацца пра́ўды

der ~ die hre gben* — адда́ць нале́жнае і́сціне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

respekteren

vt

1) паважа́ць (каго-н.)

2) выко́нваць (рашэнні); прытры́млівацца (чаго-н.);

inen Beschlss ~ лічы́цца з рашэ́ннем, выко́нваць рашэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

brief1 [bri:f] n.

1. каро́ткі вы́клад, зво́дка, рэзюмэ́;

stick to one’s brief прытры́млівацца гало́ўнага

2. BrE, law каро́ткі пісьмо́вы вы́клад спра́вы (складзены салісітарам для барыстара)

hold no brief for smb./smth. BrE, fml не абараня́ць каго́-н./што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Geschtspunkt

m -(e)s, -e пункт по́гляду [гле́джання]

auf dem ~ sthen*прытры́млівацца пу́нкту гле́джання

von dem ~ usgehen* — зыхо́дзіць з пу́нкту по́гляду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адступі́ць, -туплю́, -ту́піш, -ту́піць; зак.

1. Адысці, аддаліцца ад каго-, чаго-н.

А. улева на два крокі.

2. Адысці назад пад націскам праціўніка.

Адступілі з баямі.

А. перад цяжкасцямі (перан.).

3. ад каго. Перанесці ўвагу з асноўнага на другараднае.

Аўтар адступіў ад тэмы.

4. ад чаго. Перастаць прытрымлівацца чаго-н.

А. ад старых звычаяў.

5. ад чаго. Зрабіць водступ на паперы, пішучы ці друкуючы што-н.

А. ад краю.

6. ад чаго і без дап. Адмовіцца ад свайго намеру, сваіх планаў.

Ён не а. ад свайго.

7. Паменшыцца; адлегчы; спасці (разм.).

Мароз адступіў.

Хвароба адступіла (перан.).

|| незак. адступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адступле́нне, -я, н. (да 2—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)